Mensen in verhalen 1.1 en 1.2

• Nederlands
• Middelbare school
• vwo
• Leerjaar 2

Welkom!

welkom bij: mevrouw Buteneers

Vier dingen:

1. telefoons in telefoontas

2. boek en schrift op tafel

3. Steek je hand op als je iets wilt zeggen

4. 2. Ga zitten volgens plattegrond

Vul de startopdracht (1) op blz. 9

Denk aan een hoofdpersoon uit een boek/film/serie die jou aansprak.
Aan wie denk je en wat sprak je aan in deze persoon, waardoor je deze persoon waardeert?

Wat maakt een hoofdpersoon tot een persoon
waar je meer over wilt weten?

Lees mee en luister naar het

voorleesfragment.

Daarna maak je een aantal vragen over het verhaal en de personages.

Leestip 1

ELIMINEER DE HELFT OM DE ANDEREN TE LATEN LEVEN.

Wanneer de zestienjarige Chleo van Doren wakker wordt in een vochtige garage, weet ze meteen dat het mis is. Ze is opgesloten met negen anderen, waaronder een junk, een miljonair, een oude man in een rolstoel en een baby. Elimineer de helft om de anderen te laten leven, luidt de boodschap. Maar hoe overtuig je anderen ervan dat je de moeite waard bent, als je dat zelf eigenlijk niet vindt?

Leestip 2

In een melige bui besluiten Mylo en zijn beste vriend Mees tot een experiment: met niets anders dan een hamer en een tang vuren ze een kogel af. Het gaat gruwelijk mis, Mees krijgt de kogel in zijn hoofd en sterft. Mylo moet verder leven zonder zijn vriend en mét een enorm schuldgevoel. 

Leestip 3

Als Linus een blinde man wil helpen, wordt hij bewusteloos geslagen en ontvoerd. Hij wordt wakker in een ruimte, ergens diep onder de grond. Op vaste tijden komt er een lift naar beneden. De eerste keer zit er niets in, maar op de tweede dag van zijn gevangenschap blijkt er een klein meisje in te zitten. Ook zij is ontvoerd. Na haar worden er nog meer mensen naar beneden gestuurd. Sommigen zijn er erg slecht aan toe. Niemand begrijpt wat er gebeurd is en hoe het verder moet. Een ding is duidelijk: er lijkt geen enkele mogelijkheid om uit de ondergrondse bunker te ontsnappen.

https://www.boekenzoeker.be/bunkerdagboek#reacties

Leestip 4

Khalil staart naar de hemel alsof hij hoopt God te zien. Zijn mond staat open alsof hij wil gillen. Ik gil hard genoeg voor ons beiden.

‘O nee, nee, nee,’ is alles wat ik kan uitbrengen, alsof ik een kind van één ben dat nog geen andere woorden kent. Ik weet niet hoe ik naast hem terecht ben gekomen. Mijn moeder zei ooit dat als iemand neergeschoten is, je het bloeden moet proberen te stoppen, maar het zit overal. Te veel bloed.

‘O nee, nee, nee.’

Huiswerk

Noteer als huiswerk 

voor de volgende les:

1.  Lees en bestudeer de theorie over vertelperspectief en personages beschrijven op blz. 19
2. Maak de vragen van opdracht 7 op blz. 20