Meervoudsvormen in het Engels

Meervoudsvormen in het Engels

Leerdoel

Aan het einde van de les kun je meervoudsvormen in het Engels maken met -s -es -ies en -ves en onregelmatige zelfstandig naamwoorden.

Wat weet je al over meervoudsvormen in het Engels?

Wat zijn meervoudsvormen?

Meervoudsvormen zijn de vormen van een woord die aangeven dat er meer dan één van iets is.

Meervoud met -s

Veel zelfstandige naamwoorden krijgen het meervoud door er -s aan toe te voegen, bijvoorbeeld: dogs, cats, books.

Meervoud met -es

Als een zelfstandig naamwoord eindigt op een sisklank (s, x, z, sh, ch), voegen we -es toe om het meervoud te maken, bijvoorbeeld: buses, boxes, quizzes.

Meervoud met -ies

Als een zelfstandig naamwoord eindigt op een medeklinker + y, verandert de y in -ies om het meervoud te maken, bijvoorbeeld: babies, parties.

Meervoud met -ves

Als een zelfstandig naamwoord eindigt op een f of fe, verandert de f(fe) in -ves om het meervoud te maken, bijvoorbeeld: knives, leaves.

Meervoud met -oes

Als een zelfstandig naamwoord eindigt op een o, voegen we -es toe om het meervoud te maken, bijvoorbeeld: potatoes, tomatoes.

Onregelmatige zelfstandige naamwoorden

Sommige zelfstandige naamwoorden hebben onregelmatige meervoudsvormen, bijvoorbeeld: children, mice.

Oefening

Maak het meervoud van de volgende woorden: box, baby, knife, tomato, child.

Samenvatting

Vandaag hebben we geleerd hoe we meervoudsvormen kunnen maken in het Engels met -s -es -ies -ves -oes en onregelmatige zelfstandige naamwoorden.

Schrijf 3 dingen op die je deze les hebt geleerd.

De leerlingen voeren hier drie dingen in die ze in deze les hebben geleerd. Hiermee geven ze aan wat hun eigen leerrendement van deze les is.

Schrijf 2 dingen op waarover je meer wilt weten.

De leerlingen voeren hier twee dingen in waarover ze meer zouden willen weten. Hiermee vergroot je niet alleen betrokkenheid, maar geef je hen ook meer eigenaarschap.

Stel 1 vraag over iets dat je nog niet zo goed hebt begrepen.

De leerlingen geven hier (in vraagvorm) aan met welk onderdeel van de stof ze nog moeite. Voor de docent biedt dit niet alleen inzicht in de mate waarin de stof de leerlingen begrijpen/beheersen, maar ook een goed startpunt voor een volgende les.