LB-WW-Deel 2-H4-Straf-Les 2

• Levensbeschouwing
• Middelbare school
• havo, vwo
• Leerjaar 2

LB-WW-Deel 2-H4-Straf-Les 2

Iets uit de actualiteit: 

https://nos.nl/artikel/2382091-jongen-van-vijf-enige-overlevende-kabelbaanongeluk-noord-italie

Gewone vragen
bij dit nieuws..

Levensvragen
bij dit nieuws

Gemaakt huiswerk: 

leesboek: H4, p.61

werkboek: opdr. 1 t/m 3, p.63-64

beginnen met LVB-Opdracht 4.1: Zin in straf

Opdr.4, p.65

We zien de hond niet meer als ‘schuldig’. De hond in 1998 moest voor een rechtbank verschijnen en hem werd diens bijten als een misdaad aangerekend. Dit vooronderstelt een dispositie als bij een mens: bewustzijn, redelijkheid, een geweten en dus schuld. De dodelijke injectie van de dierenarts in onze tijd vatten wij niet op als het voltrekken van de doodstraf om de simpele reden dat we het dier niet voor schuldig houden.  

Opdr.5a, p.65

 Snoes moet nog leren dat hij wel op een kluif mag kauwen maar niet op een agenda. En al heeft hij dat geleerd, dan kan hij nog niet beseffen waarom hij niet aan de agenda mag komen maar wel aan voorwerpen die hij krijgt en waarop hij zich wel mag botvieren. Het ontbreken van dit besef betekent dat hij niet schuldig kan zijn zoals we dat van een mens wel kunnen zeggen. 

De broer beseft dergelijke zaken wel (verstand) en handelde willens en wetens (bewust en in vrijheid), wist dat de agenda waardevol is, en wilde bewust kwetsen.

Opdr.5b, p.65

Zie WOORDWEB volgende SLIDE: 

Welke begrippen zijn
doorslaggevend
in je uitleg?

Opdr.5b, p.65

Mogelijk zijn de begrippen 'schuld', 'redelijk', 'verstand', 'vrijheid' en 'bewust' doorslaggevend.  

Opdr.5c, p.65

Snoes heeft geen schuldbesef. Hij kan wel ontdekken dat hij bij actie A een beloning krijgt en bij actie B een onplezierige maatregel. Als we een huisdier bestraffen, hebben we (hopelijk) slechts gedragscorrigerende doelen voor ogen. We bestraffen de hond niet als 'schuldige'. 'Straffen' bij jonge kinderen sluit hierbij aan; naarmate het kind zich ontwikkelt richting de volwassenheid kunnen ook andere dan pedagogische doelen meespelen zeker als we bij het jeugdstrafrecht zijn (ook al voert daar het pedagogisch motief nog steeds de boventoon). 

Opdr.6a, p.65

Je hebt niets verkeerd gedaan of voelt je absoluut niet verantwoordelijk voor datgene wat je wordt aangerekend en dus niet schuldig; je straf ervaar je dan als oneerlijk en waarschijnlijk ben je verontwaardigd en heel boos.

Opdr.6b, p.66

Omgekeerd zul je een straf eerder accepteren als je zelf ook inziet dat wat je gedaan hebt niet door de beugel kan, en beseft dat je anders kon en had behoren te handelen, dus dat je schuldig bent.

Opdr.6c, p.66

De antwoorden maken duidelijk dat (terechte) straf altijd schuld vooronderstelt. Daarom vinden we het absurd als een hond ter dood veroordeeld wordt, is het belachelijk een zuigeling die in zijn luier plast daarop vermanend toe te spreken, of strafmaatregelen te treffen tegenover de wind of een vallende tak.)  

Studiewijzer:

UPDATES! Kijk even mee... 

Leerdoel:

1. Jij kan uitleggen dat straf veronderstelt dat er sprake is van schuld.

2. Jij kan uitleggen dat we pas van schuld kunnen spreken als er sprake is van wilsvrijheid.

Deze les werken we aan:

Leesboek: p.62-63

Werkboek: opdr. 4 t/m 6, p.65-66

Huiswerk: 

leesboek: p. 62-63

werkboek: opdr. 4 t/m 6 p.65-66

LVB-Opdracht 4.1: Zin in straf