Uit artikel LWP...om over na te denken
"Zo lijkt er op haast verheven toon over de autonomie van mensen met een verstandelijke beperking te worden gesproken. Toch blijkt de dagelijkse zorgpraktijk weerbarstig te zijn en is vaak allerminst duidelijk wat een goede invulling van het autonomiebegrip is. “Dat dilemma zou hierin bestaan, dat men enerzijds de gehandicapte zoveel mogelijk zijn eigen keuzevrijheid wil laten, maar dat anderzijds het toch de verzorgers en hulpverleners zijn die dat leven sturen”.596 Reinders concretiseert dat dilemma door te wijzen op de veelvoorkomende tweespalt in de directe omgang met autonomie. Indien hulpverleners de keuzevrijheid van de gehandicapte ‘om bestwil’ inperken, moet dit dan worden beschouwd als een aantasting van diens autonomie? Dit werkt ook omgekeerd: wanneer de autonomie van de gehandicapte ten alle tijden prevaleert, is de hulpverlener dan niet onverantwoordelijk bezig vanwege de mogelijkheid dat deze zichzelf of anderen schade berokkent"
