Boer Boris gaat naar zee

• Taal
• Basisschool
• Groep 1,2

Boer Boris gaat naar zee

Boer Boris heeft vakantie. Boer Boris gaat naar zee.

Hij pakt zijn kleine koffertje. Wat neemt Boer Boris mee?

Zijn kammetje, zijn onderbroek, zijn knuffel en zijn jas.

Want als er kou en regen is, dan komt een jas van pas.

 Mijn laarzen nog,"

roept Boris Boer, 

"mijn rode parasol!"

O nee, Boer Boris, 

nee, nee, nee, 

je koffer is al vol!

Boer Boris heeft vakantie. 

Boer Boris gaat naar zee.

De deur is al op slot gedaan. Is Boris klaar? O nee!

Zijn zwembroek is niet ingepakt, zijn trommeltje met eten.

Gelukkig denkt hij daar nog aan. Hij was het haast vergeten.

"Mijn schepje en mijn emmer 

voor een prachtig zandkasteel."

O nee, Boer Boeris, nee nee nee, 

zo wordt het veel te veel!

Boer Boris heeft vakantie. 

Boer Boris gaat naar zee.

Boer Boris zegt: "Hé, weet je wat? 

Ik neem de tractor mee!"

Hij zet het koffertje erop, de schep, de parasol.

"Moet je kijken," roept hij uit, 

"hij is nog lang niet vol!

Koe Clara en haar lieve kalf, 

die moeten ook nog mee."

O nee, Boer Boris, nee nee nee, wat moet een koe aan zee?

Boer Boris heeft vakantie. Boer Boris gaat naar zee.

Hij neemt voor alle zekerheid ook alle kippen mee.

Die kunnen op een aanhangwagen, samen met de haan

en alle fijne meubeltjes die in het huisje staan.

O nee, Boer Boris, nee nee nee,

't is veel te veel gedoe!

"Jawel," zegt Boris, 

"want die zijn óók aan vakantie toe."

Boer Boris heeft vakantie. Boer Boris gaat naar zee.

Hij neemt ook nog twee varkens en het kleinste schaapje mee.

Dat kan die arme tractor allemaal niet trekken, hoor!

"Dan zet ik Knol", zegt Boris Boer, "ons lieve paard ervoor."

Nu kan er niets meer bij! We gaan! Maar Boris Boer roept: "Nee!

Mijn broertje en mijn zusje moeten ook nog met ons mee".

Boer Boris heeft vakantie. 

Boer Boris gaat naar zee.

Dan gaan ze in een lange stoet 

naar Zandvoort aan de zee.

Ze zingen met zijn allen: 

En we gaan nog niet naar huis,

nog lange niet, nog lange niet, 

want moeder is niet thuis.

"Ik ruik de zee!" roept Berend. 

"Ja, ik ook!" roept zusje Sam.

"Dat kan niet," roept hun broer, 

"we zijn nog maar bij Amsterdam."

             Ze rijden over straten

       tot het einde van het land

en als ze bij de duinen zijn, is daar - 

HOERA - het strand!

Koe Clara en haar kalfje gaan onmiddellijk in zee.

De varkens en het schaapje en de kippetjes gaan mee.

Boer Boris wil niet zwemmen, hij blijft liever op het strand.

Hij bouwt een wonderschoon kasteel van water en van zand.

Als Boris Boer wel honderd emmers water heeft gesjouwd,

komt heel de wereld kijken naar wat Boris heeft gebouwd.

"t is mooi geweest," zegt Boris Boer, "nu gaan we weer naar huis.

Het hooi moet van het land en de machines wachten thuis."

Ze pakken al hun spullen en daar gaat de hele stoet.

Boer Boris kijkt nog één keer om: "Dag zee! Dag strand! 

Gegroet!"

De vakantie is voorbij.

En iedereen is blij!

O, als het huis er nog maar staat, denkt Boris, en de stal

Maar als hij in de buurt komt dan, ziet Boris Boer het al.

Daar schijnt een heel klein lichtje in het midden van de nacht: 

de boerderij heeft al die tijd op Boris Boer gewacht.