Klinisch Redeneren in de Maatschappelijke Zorg

• Maatschappelijke zorg
• MBO
• Studiejaar 3

Klinisch Redeneren in de Maatschappelijke Zorg

Leerdoel

Aan het einde van de les kun je de basisprincipes van klinisch redeneren toepassen in de maatschappelijke zorg.

Wat weet je al over klinisch redeneren ?

Wat is klinisch redeneren?

Klinisch redeneren is het proces waarbij zorgverleners op basis van kennis, ervaring en observatie beslissingen nemen over de beste zorg voor een individuele cliënt.

PES-methode

In de gehandicaptenzorg is de PES-methode een veelgebruikt hulpmiddel voor probleemformulering. 

PES is de afkorting van:

Probleem: wat is het probleem?

Etiologie: wat zijn de oorzaken?

Symptomen: wat zijn de verschijnselen?

Stappen van klinisch redeneren

1. Gegevens verzamelen 

2. Gegevens analyseren 

3. Hypothese vormen 

4. Hypothese toetsen 

5. Conclusies trekken 

6. Zorgplan opstellen/ bijstellen 

Gegevens verzamelen

Verzamel informatie over de cliënt, zoals medische geschiedenis, symptomen, leefomstandigheden en sociale context.

Gegevens analyseren

Analyseer de verzamelde gegevens om patronen, verbanden en mogelijke oorzaken te identificeren.

Hypothese vormen

Stel een hypothese op over de mogelijke oorzaak van de symptomen of problemen van de cliënt.

Hypothese toetsen

Test de hypothese door aanvullende informatie te verzamelen of door een bepaalde interventie uit te voeren.

Conclusies trekken

Op basis van de verzamelde gegevens en de resultaten van de tests, trekken zorgverleners conclusies over de beste zorg voor de cliënt.

Zorgplan opstellen/bijstellen 

Stel een zorgplan op dat aansluit bij de behoeften en doelen van de cliënt, rekening houdend met de conclusies van het klinisch redeneren.

Schrijf 3 dingen op die je deze les hebt geleerd.

De leerlingen voeren hier drie dingen in die ze in deze les hebben geleerd. Hiermee geven ze aan wat hun eigen leerrendement van deze les is.

Schrijf 2 dingen op waarover je meer wilt weten.

De leerlingen voeren hier twee dingen in waarover ze meer zouden willen weten. Hiermee vergroot je niet alleen betrokkenheid, maar geef je hen ook meer eigenaarschap.

Stel 1 vraag over iets dat je nog niet zo goed hebt begrepen.

De leerlingen geven hier (in vraagvorm) aan met welk onderdeel van de stof ze nog moeite. Voor de docent biedt dit niet alleen inzicht in de mate waarin de stof de leerlingen begrijpen/beheersen, maar ook een goed startpunt voor een volgende les.