Risicosignalering

• prev
• HBO
• Studiejaar 1

Risicosignalering in de ouderenzorg

Wat is risico signalering?

1. het in een vroeg stadium signaleren van (gezondheids)risico’s bij de cliënt
2. het in een vroeg stadium signaleren van (gezondheids)risico’s bij de cliënt die ik vastleg in het zorgleefplan
3. het in een vroeg stadium signaleren van (gezondheids)risico’s bij de cliënt die ik vastleg in het zorgleefplan en waar indien nodig actie op wordt ondernomen

Risicosignalering is het in een vroeg stadium signaleren van (gezondheids)risico’s bij je cliënt door de cliëntsituatie voortdurend te monitoren, door met kennis van zaken de situatie te bekijken en door de juiste vragen te stellen aan de cliënt. De cliënt en zijn familie of mantelzorger worden er nauw bij betrokken.

Risicosignalering bestaat niet alleen uit de uitvoering hiervan. Nadat je risico’s gesignaleerd hebt, onderneem je actie. Dit noemen we ‘opvolging’. Dit is het, in overleg met de cliënt, inzetten van de juiste interventies om te voorkomen dat een probleem optreedt of verergert.

Sommige risico’s kunnen problemen veroorzaken die steeds erger worden en zelfs overlijden tot gevolg hebben.

Risicosignalering verhoogt de kwaliteit van leven van cliënten en de veiligheid van de zorg

Wie bepaald hoe de risicosignalering wordt uitgevoerd?

1. De Inspectie voor de Gezondheidszorg en Jeugd
2. Dit mag elke instelling zelf invullen
3. Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport

Het staat organisaties vrij hoe zij de risicosignalering en opvolging uitvoeren, als deze maar op een structurele manier en op cliëntniveau plaatsvindt en wordt vastgelegd in het zorgleefplan.

Hoe pak je risicosignalering aan?

1. signaleren – verkennen – plannen en doen – evalueren en bijstellen
2. verkennen – plannen en doen – evalueren en bijstellen
3. verkennen – signaleren – plannen en doen – evalueren en bijstellen

Wie zijn er betrokken bij risicosignalering?

1. De cliënt en ik als zorgverlener
2. De cliënt, ik als zorgverlener en eventueel de mantelzorger
3. De cliënt, de mantelzorger, ik als zorgverlener en de rest van mijn team

Vakkundig handelen. Met vakkennis, door toepassing van specifieke kennis en vaardigheden . Toepassen op specifieke patient. Leer de patiënt kennen. Wat zijn de drijfveren van de de pat.

 Je levert kwaliteit, neemt je verantwoordelijkheid en bent in staat verantwoording af te leggen.

Client en mantelzorgers betrekken bij je observaties en checken of het klopt wat je ziet.

Op welke gebieden signaleer je risico's?

1. medicatiegebruik, huidletsel, vallen, incontinentie, depressie & ondervoeding/ overgewicht
2. ik ben mij op allerlei gebieden bewust van risico’s voor cliënten
3. pijn, medicatiegebruik, huidletsel, delier, incontinentie, depressie & ondervoeding/ overgewicht

In het Kwaliteitsdocument 2013, Verpleging, Verzorging en Zorg Thuis worden een aantal zorgproblemen genoemd waarop organisaties verplicht zijn een risicosignalering uit te voeren. Dit zijn: huidletsel, ondervoeding/overgewicht, vallen, problemen medicatiegebruik, depressie en incontinentie. De Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGJ) toetst op deze thema’s. “De IGJ is verantwoordelijk voor toezicht op de kwaliteit van zorg. De IGJ gebruikt de uitkomsten uit het kwaliteitskader om te kijken of de zorg veilig en verantwoord is”.

 

Een goede risicosignalering beperkt zich echter niet alleen tot de onderwerpen uit het Kwaliteitsdocument. Je cliënt kan immers op allerlei fronten risico’s lopen.

Wanneer je een risico signaleert, is het belangrijk dat je daarna actie onderneemt.

Verkennen: Eerst verken je het (verhoogde) risico dat je hebt opgemerkt samen met de cliënt en eventueel zijn of haar vertegenwoordiger. Wat kan de oorzaak zijn, wil de cliënt hier iets aan doen, wat vindt de cliënt belangrijk?

Plannen en doen: Je onderneemt actie om iets aan de risico’s te doen en problemen te voorkomen. Volg het protocol wat jullie organisatie voor dit gezondheidsrisico gebruikt, zo nodig in overleg met de arts of andere disciplines. Samen met de cliënt bepaal je de doelen en de interventies. Dit kunnen praktische handelingen zijn (denk aan wisselligging bij risico op decubitus), maar ook advies en voorlichting geven, motiveren van je cliënt en stimuleren van zijn zelfredzaamheid. Je afspraken en observaties op die afspraken rapporteer je natuurlijk in het zorgdossier.

Evalueren en bijstellen: Evalueer de resultaten met de cliënt(vertegenwoordiger) en de arts en/of andere betrokken professionals. Geef samen antwoord op de vraag: heeft deze extra zorg het gewenste resultaat gegeven? Gaat het goed? Ga, zo nodig, door met de gekozen acties. Kan het (nog) beter? Stel de acties bij om een beter resultaat te bereiken. Plan nogmaals een evaluatiemoment in om te zien of de nieuwe acties het gewenste effect hebben.

Wanneer doe je aan risicosignalering?

1. Wanneer een cliënt in zorg komt en daarna eens per half jaar
2. Bij een ‘niet pluis’ gevoel of wanneer de gezondheidstoestand van de cliënt verandert
3. A en B zijn beiden juist

Waar staat de letter SBAR voor?

Oefenen met casuïstiek

"Man bijt hond"

https:

Welke gezondheidsrisico's herken je ?