Basisveiligheid en hechting basis

• Welzijn
• MBO
• Studiejaar 1

Basisveiligheid en hechting

De basis van basisveiligheid en hechting 

Basisveiligheid /
hechting

Wat is hechting?

Definitie: 'er is sprake van gehechtheid (of hechting) als een kind of volwassene sterk geneigd is om nabijheid van een specifieke persoon op te zoeken in situaties van angst, vermoeidheid, spanning of ziekte. Het ontvangen van troost en zorg bezorgt het kind een gevoel van veiligheid'

Wanneer start de hechting?

Onveilige hechting vs. hechtingsstoornis

• Kind/jongere die niet goed gehecht is heeft niet meteen een hechtingsstoornis. 
  
  
• 25 - 30 % van de Nederlandse bevolking is niet volledig veilig gehecht.
  
  
• 1 % van de Nederlandse bevolking heeft een hechtingsstoornis. 

Hechtingsproblematiek vs. hechtingsstoornis

• Kind/jongere die niet goed gehecht is heeft niet meteen een hechtingsstoornis. 
  
  
• 25 - 30 % van de Nederlandse bevolking is niet volledig veilig gehecht.
  
  
• 1 % van de Nederlandse bevolking heeft een hechtingsstoornis. 

Hechtingsstoornis

• Volgens DSM-5 te classifiseren onder de categorie "reactieve hechtingsstoornis". 
• Kind heeft geen duidelijk aanwijsbaar hechtingsfiguur, heeft dus geen gehechtheidsrelatie gevormd. 
• Onderscheid twee type: 

1. Ongeremde type
2. Geremde type

Type A: Onveilig-vermijdend gehechte kinderen.

Deze kinderen hebben hun gehechtheid geminimaliseerd, omdat zij ervaren hebben dat de ouder relatief vaak afwijzend, zakelijk of weinig sensitief is. Ze negeren of vermijden de opvoeder en gedragen zich zelfstandig.

Type B: Veilig gehechte kinderen

Bij deze kinderen is er een goede balans tussen het ontdekken van nieuwe dingen en gehechtheidsgedrag. Kinderen durven nieuwe taken aan te gaan, zijn angstig wanneer de ouder uit het zicht is en zoeken toenadering bij terugkomst, waarna ze weer verder durven te ontdekken. Ouders zijn sensitief, coöperatief en toegankelijk.

Type C: Onveilig-afwerend gehechte kinderen.

 Deze kinderen zoeken juist heel veel toenadering bij de opvoeder en zijn weinig geneigd om zelfstandig activiteiten uit te voeren. De afwezigheid van de opvoeder leidt tot angst terwijl de terugkeer van de ouder begroet wordt met boosheid en verontwaardiging. De opvoeder is vaak onvoorspelbaar voor het kind en afwezig op cruciale momenten.

Type D: Gedesorganiseerd gehechte kinderen. 

Bij deze kinderen is sprake van gedrag met kenmerken van hechtingstype A en C. Enerzijds zoeken zij toenadering tot de ouder, terwijl dat tegelijkertijd stress en angst oplevert. De omgang met de ouder is vaak inconsequent geweest en onvoorspelbaar terwijl ook vaak sprake is van trauma's of andere ingrijpende gebeurtenissen.

Beschermende factoren tijdens het hechtingsproces.

Risicofactoren tijdens het hechtingsproces

Niet meespelende factoren

Hoge mate van mentaliseren van de ouder

Hoge mate van sensitieve responsiviteit

Stressvrij prentaal leven doorlopen

Borstvoeding

Makkelijk temperament

Sociaal handig

Stabiele leefomgeving met vaste opvoeders

Mishandeling of verwaarlozing door ouder

Psychische of psychiatrische klachten

Vroeggeboorte

Moeilijk temperament

Opvallende lichamelijke of verstandelijke beperkingen

Ziekenhuisopname op jonge leeftijd

Autisme

Veel wisselende opvoeders

Armoede

Gebrek aan regelmaat en structuur in het gezin

Beschermende factoren tijdens het hechtingsproces

Risicofactoren tijdens het hechtingsproces

Theorie van Maslow

Op welke wijze is de theorie van Maslow toepasbaar op het werken met cliënten in de beroepspraktijk?

Wat neem je mee uit de theorie in het werken in de beroepspraktijk?