In 1971 richtte een groepje vrouwen Purperen Mien op, om ruimte te bieden aan lesbische vrouwen. Ze vonden dat in de vrouwenbeweging het vooral draaide om heteroproblematiek.
In 1972 werd de groep radicaler en kreeg deze een andere naam: Paarse September. De leden vonden dat je geen echte feminist kon zijn als je heteroseksueel was. Ze vonden lesbisch zijn een politieke keuze.