Een zorgverlener constateert epilepsie bij een buschauffeur.
De zorgverlener – vaak een arts – moet proberen eerst alle mogelijke wegen te bewandelen om het hogergestelde doel (de veiligheid van vele anderen) te bereiken.
In deze situatie houdt dat concreet in dat de zorgverlener probeert de buschauffeur ervan te overtuigen dat hij zijn werkgever over zijn epilepsie moet vertellen. Lukt dat niet, dan zal hij zich genoodzaakt zien om – met een beroep op overmacht – de epilepsie aan derden te melden.