Schrijvers gebruiken versterkers:
- om overtuigender over te komen
- de lezer te plezieren met mooie taal: wezenlijk kinderachtig, angstaanjagend echt, weergaloze schoonheid
Maar ook: dit boek is een wanstaltig gedrocht. In dit voorbeeld is zelfs het beoordelingswoord versterkt: er is niet gekozen voor een wanstaltig slecht boek, maar het slechte boek is beschreven als gedrocht.
Schrijvers gebruiken die woorden ook graag zonder beoordelingswoorden, bijvoorbeeld om situaties te beschrijven: martelende onzekerheid, brisante materie.
Zie je dat schrijvers graag bijzondere, opvallende woorden kiezen en niet zo vaak woorden als heel, best, erg?