oidp 221206

• Levensbeschouwing
• HBO
• Studiejaar 3

hoe gaat het?

afronden stage:

• lesbezoek
• leerlingevaluatie
• evaluatieformulier stagebegeleider
• voortgangsverslag

intervisie - roddelen

een stukje psychologie

intervisie - roddelen

een stukje psychologie

afweermechanismen

Over Jennifer

‘Mijn 13-jarige dochter Jennifer en ik hebben altijd een hechte band gehad. Mijn man en ik hebben vier jongens, en ik heb het altijd heerlijk gevonden dat er nog een vrouw in ons gezin was. Wij hebben eigenlijk nooit te maken gehad met de problemen waar mijn vriendinnen en hun dochters door werden gekweld. Ik had het idee dat een heleboel moeders en dochters met elkaar concurreren, dat ze voortdurend op elkaar inhakken. Jennifer vertelde

me altijd al haar hartsgeheimen, kwam bij me als ze iets had te vragen en zocht steun bij mij als de plagerijen van haar broers al te hardhandig werden.

 Het is net of ze nu opeens van de ene op de andere dag een vijandige houding tegenover mij heeft aangenomen. Nu vertrouwt ze haar hartsgeheimen toe aan haar vriendinnen en haar dagboek. Ze draait haar gezicht weg als ik haar een kus probeer te geven, 

afweermechanismen

kijkt geërgerd op als ik haar vraag hoe het op school was (ze noemde me gisteren mevrouw Wie-wat-waarwaarom) en is zich opeens voor mijn baan als automonteur gaan generen, terwijl ik dat werk al vijf jaar doe en ze altijd met haar vriendinnen kwam kijken wat ik deed. Nu ben ik ineens “onvrouwelijk, bemoeiziek en sentimenteel”. Ik heb nu het gevoel dat ik geen goede

moeder ben en dat ik een kameraad heb verloren. Het belachelijke is dat twee van mijn jongens een dergelijk stadium al achter de rug hebben, die maakten zich ook van me los en noemden me “dat moedermens”, maar ik merkte eigenlijk nauwelijks dat ze zich terugtrokken. Ze plagen me vaak en noemen me ouderwets, maar hun verkapte kritiek doet me niet zoveel pijn als Jennifers koude houding. Als ze ook mee gaat doen wanneer haar broers me plagen, voel ik me verraden, net of ze naar hun kant is overgelopen. Ik had gedacht dat

we tijdens haar tienerjaren juist een nog hechtere band zouden krijgen. 

afweermechanismen

Waar heb ik deze vijandigheid aan verdiend? Mijn man vindt dat alle kinderen het prima doen en zegt dat ik me te veel zorgen maak.’

Van welke afweermechanismen is er sprake in dit citaat?

afweermechanismen-2

Over Sam

‘Toen de puberale fase aanbrak bij onze Sam van 14, raakte hij verslaafd aan schaken. Hij verloor alle belangstelling voor zijn grote liefde, basketbal, en ook voor zijn trombone en zijn huiswerk. Hij gedroeg zich net of hij geen lichaam had, vergat zich te douchen, merkte er niets van als hij de hele week dezelfde kleren droeg en at steeds haastje-repje. Hij las voortdurend boeken over schaken, zocht vrienden uit met dezelfde belangstelling (hij was aan ettelijke simultaanpartijen tegelijk bezig, plus aan twee schriftelijke partijen) en

bewoog zich louter in een wereld van strategieën, zetten en eigenaardigheden van schaakstukken.

afweermechanismen-2

De enige keer dat hij weleens geestdrift toonde, was wanneer hij een nieuwe zet leerde. Na zes maanden gaf hij het schaken eraan onder het motto dat het een “stom spel” was en raakte vervolgens net zo bezeten van het knutselen van modelbootjes. Die verslaving duurde twee maanden en daarna gaf hij al zijn bootjes opeens aan zijn zusje. Als een kluizenaar die zijn kluis had verlaten kwam hij weer in het gezin terug. Het leek erop dat zijn vlucht in bezigheden die hem het gevoel gaven iets te beheersen, hem door die eerste periode van puberale onhandigheid heen had geholpen.

afweermechanismen-2

. Na deze periode ontpopte hij zich als een miniatuurtype van de onafhankelijke tiener. Gedurende de tijd dat hij zich op zichzelf terugtrok, raakte ik ervan doordrongen dat hij langzamerhand onafhankelijk van ons

werd. Toen hij meer met vrienden en vriendinnetjes begon op te trekken, leek het niet meer zo schokkend dat hij zich begon los te maken van het gezin.’

Van welke afweermechanismen is er sprake in dit citaat?