kunstenaars uitgelicht

Fusion en cross over
Niet in de methode wel in de syllabus

BUTOH
1 / 19
volgende
Slide 1: Tekstslide
CKV, Kunst (algemeen)Middelbare schoolvwoLeerjaar 6

In deze les zitten 19 slides, met interactieve quizzen, tekstslides en 4 videos.

time-iconLesduur is: 50 min

Onderdelen in deze les

Fusion en cross over
Niet in de methode wel in de syllabus

BUTOH

Slide 1 - Tekstslide

Slide 2 - Video

Butoh
Butoh is een vorm van Japans theater waarin we verschillende disciplines en technieken terug kunnen vinden zoals dans, performance en beweging.
Ontstaan van butoh
Butoh ontstond in Japan na de Tweede Wereldoorlog, omtrent 1959. De samenwerking tussen Hijikata Tatsumi en Kazuo Ohno zorgde ervoor dat zij de grondleggers werden van deze dansvorm.
Butoh ging tegen de bestaande Japanse dansvormen in. Volgens Tatsumi waren die erg gebaseerd op het imiteren van de Westerse dansstijlen en de Japanse stijl noh. Door middel van zichzelf af te keren van de bestaande dansvormen wilde Tatsumi een nieuwe esthetiek en stijl oprichten. Volgens hem zou de natuurlijke lichaamsbouw en de bewegingen van het gewone volk hierin voorop moeten staan.


Slide 3 - Tekstslide


 Zij vonden daarvoor o.a. inspiratie bij de Midden- Europese Ausdrucktanz.

Ausdruckstanz is de term voor een invloedrijke (vooral in Duitsland), op gevoelsexpressie gerichte vorm van moderne dans van voor de WOII. Deze dansvorm ontwikkelde zich in de jaren '20 van de 20ste eeuw, evenals het ermee vergelijkbare Amerikaanse dansexpressionisme van o.a. Martha Graham e.a. Kenmerkend zijn de gebroken lijnen van armen en benen, alsook gekromde houdingen en nadruk op arm- en handbewegingen; spreekwoordelijk zijn de indringende uitbeeldingen van smart en lijden. Als geestelijke vader en moeder gelden Rudolf von Laban (als theoreticus; 1879-1958) en Mary Wigman (als solodanseres en grondlegster van vele scholen; 1886-1973).   

Slide 4 - Tekstslide

Butoh
Ankoku Butoh, de volledige naam, betekent ‘dans der duisternis’ of ‘dans van de sombere ziel’.
Bij butoh is het de energie die danst. Er zijn geen vaste patronen of regels waar men zich aan moet houden. De dansvorm gaat uit van innerlijke leegte. Als toeschouwer is het belangrijk dat je een open houding hebt om de voorstelling waar te nemen. Het tempo waarop de bewegingen worden uitgevoerd is langzaam, maar met een hoge intensiviteit. Dit kan intimiderend zijn voor het publiek.

Thema’s zoals angst, twijfel, extase en erotiek zijn vaak terug te zien. Ook is deze dansvorm niet bang om taboes te doorbreken. 



Slide 5 - Tekstslide

hedendaagse kunstenaars
uit de syllabus / massacultuur

Slide 6 - Tekstslide

verbinden met jouw kennis
Bekijk de documentaire over kunstenaar Remy Jongeman.
Welke kennis over kunst uit de 20e eeuw kun jij koppelen aan wat je ziet? 
Noteer dit in steekwoorden (inspiratiebronnen, begrippen, stromingen, verschijningsvorm, disciplines....)

Slide 7 - Tekstslide

Slide 8 - Video

Remy Jongeman

Slide 9 - Woordweb

Slide 10 - Video

Slide 11 - Link

Grayson Perry
Identiteit / gender 

Slide 12 - Tekstslide

Slide 13 - Tekstslide

Slide 14 - Tekstslide

Tapijt van Walthamstow
Adidas, Mercedes, BBC, Mastercard, Evian, Gazprom… in dit kleurige wandtapijt van bijna 15 meter lang, vliegen de merknamen je om de oren! Ze slingeren rechts, links, onder en boven een aantal personages die met elkaar is verbonden door een rode en gele lijn.
Het verhaal achter het werk
Op dit wandtapijt zie je ons dagelijkse leven door een absurde bril. Volgens de kunstenaar Grayson Perry zijn we ten prooi gevallen aan een nieuwe religie, of zoals hij het zelf het liefst omschrijft: “A way through life by shopping”. Vrij vertaald: we shoppen ons suf door het leven, en geven onze persoonlijkheid vorm met onze favoriete merken. De personen op het tapijt volgen een levenspad dat geplaveid is met merknamen. De merken staan willekeurig om de figuren heen. Welke (merk)keuze ze ook maken, iedere route eindigt in de bek van de duivel. Daar ga ja dan met je Prada, in je Porsche.
De kunstenaar
“Het was hoog tijd dat een pottenbakkende travestiet de Turner Prize wint”, dat zei Grayson Perry toen hij in 2003 in een lila jurk, als zijn alter-ego Claire, Groot-Brittaniës meest begeerde award voor hedendaagse kunst in ontvangst nam. Grayson Perry volgde op aanraden van zijn vriendin een pottenbakcursus. Hij was net afgestudeerd, platzak en woonde in een kraakpand. Toen hij merkte dat de hedendaagse kunstwereld de neus ophaalde voor traditionele ambachten, zag hij een gat in de markt.
Perry liet zich voor dit werk inspireren door onder andere Sumatraanse batikwerken en door de beroemde Tapisserie van Bayeux. Toen hij dit werk maakte, zat zijn atelier nog in Walthamstow, een voorstad van Londen. Vandaar de titel The Walthamstow Tapestry.

Slide 15 - Tekstslide

typisch postmodernisme

Slide 16 - Woordweb

Slide 17 - Link

Grayson Perry versus
Andy Warhol

Slide 18 - Tekstslide

Slide 19 - Video