Ons wereldbeeld wordt al eeuwenlang gekenmerkt door kaarten, atlassen en globes. Tegenwoordig neemt de traditionele cartografie een steeds kleinere rol in. Dit komt door een groei in data en technologische innovaties die nieuwe mogelijkheden eindeloos maken en de hele wereld met elkaar in verbinding brengt. In de periode cartografie beleven we een tijdrijs van het punt waar de mens nog geen (volledig) wereldbeeld had, tot aan het punt waarbij we zo ongeveer de hele wereld op ons beeldscherm kunnen bekijken. Daarbij verbreden we onze kijk op wereld en leren we hoe we geografische informatie kunnen verzamelen en interpreteren.
We geven hierbij een nieuwe betekenis aan: 'ik zie rond in de wereld'.