5 VWO littérature 19e siècle

5 VWO                                          littérature 19e siècle

    Début                                                     Romantisme

19e siècle: instabilité politique:

1789 Révolution:mort roi Louis XVI

Ier République

1799: empereur Napoléon I

1815 Restauration Monarchie

1848 2ieme République

1852 empereur Napoléon III

1870 3ieme République:

socialisme / communisme

(commune = peuple)

 

courants littéraires

1800-1850: Romantisme (Hugo)                                                   

1850-1870: Réalisme (Flaubert)                                                      

1850-1870: Naturalisme (Zola)                                                        

1870-1920: Symbolisme (Baudelaire)                                          

                                                        

(pré) Romantisme:

Rousseau: 

introduit les sentiments, la passion et la nature (qui est le décor du drame de la vie humaine) dans la littérature française

= sensibilité lyrique

Allemagne: Goethe et Schiller

Angleterre: Shakespeare, Byron

1800-1850:                            France                                      (Empire)                                             Chateaubriand                             

(Atala, Rene)                                   

nadruk op gevoel : 

eenzaam individu

culte du moi

vrijheid in creatie

vlucht uit de realiteit

naar het verleden,

naar andere culturen

in de natuur,in het geloof,

in de dood

heropleving poésie forte

(Lamartine: méditations poétiques)

mal du siècle

Victor Hugo (1802-1885)

- schrijver /dichter (romans, toneel, essays, brieven)                            

 - staatsman (politieke 

toespraken            

thèmes: e.a. religion, politique: royaliste puis démocrate

14 ans: je veux etre Chareaubriand ou rien!

poésie: 1826: Odes et ballades

drame: 1830: Hernani                   

roman: 1831: Notre Dame de Paris

1862: Les Misérables

1841: Academie française

 1845 parlement                   

drame personnel: 1843 zijn dochter Léopoldine verdrinkt

Demain, dès l’aube (1856)

Demain, dès l’aube, à l’heure où blanchit la campagne,
Je partirai. Vois-tu, je sais que tu m’attends.
J’irai par la forêt, j’irai par la montagne.
Je ne puis demeurer loin de toi plus longtemps.

Je marcherai les yeux fixés sur mes pensées,
Sans rien voir au dehors, sans entendre aucun bruit,

Seul, inconnu, le dos courbé, les mains croisées,
Triste, et le jour pour moi sera comme la nuit.

Je ne regarderai ni l’or du soir qui tombe,

Ni les voiles au loin descendant vers Harfleur,
Et quand j’arriverai, je mettrai sur ta tombe
Un bouquet de houx vert et de bruyère en fleur.

Contemplations (156 poèmes)

Het gedicht is geschreven voor Leopoldine, Hugo’s dochter die vier jaar voor het schrijven ervan was gestorven. De zeilen waarnaar verwezen wordt in het tiende vers, zijn de zeilen van de kano waar Leopoldine uitviel voor ze verdronk. Na haar dood wandelde Hugo elke donderdag vijftien kilometer door het bos van Trait-Maulévrier om bloemen te leggen op haar graf. Die grote liefde en het verschrikkelijke verdriet maken het gedicht tot een sterk ontroerende persoonlijke getuigenis, maar de pure beheersing geeft het tegelijkertijd een graad van universaliteit die weinig werken hebben.

Les misérables

het boek: (1862, Victor Hugo)

- historische feiten/ realistisch

Frankrijk maar ook daarbuiten

- aanklacht macht (slavernij, doodstraf, armoede,..)

- spreekt alle bevolkingslagen aan, zet aan tot nadenken

- diverse grote thema's, liefde, armoede, onrecht, dood...

-....

andere kunstvormen:

Ingres

schilderkunst                           

Delacroix                  

 muziek: Berlioz      z.o.z.