Framing in de media vindt plaats wanneer er zich een voorval voordoet dat de media als nieuwswaardig acht en waarover ze het publiek willen inlichten (Tuchman, 1978). Zoals ik hierboven al heb vermeld, is het onmogelijk om de werkelijkheid objectief weer te geven, omdat die simpelweg te complex is (de Bruijn, 2014). Van Gorp (2006) geeft drie redenen waarom nieuws nooit een weerspiegeling van de werkelijkheid kan zijn. Ten eerste isoleert men de gebeurtenis uit zijn context bij de berichtgeving erover (Van Gorp, 2006). Ten tweede heeft een journalist slechts beperkte tijd en ruimte ter beschikking (Van Gorp, 2006). Zo moeten journalisten strakke deadlines respecteren waardoor ze slechts enkele uren de tijd hebben om een nieuwsverslag te schrijven en bovendien hebben ze voor dat verslag slechts een beperkte ruimte ter beschikking (Van Gorp, 2006). Ten derde gaat het bij een verslaggeving steeds om een perceptie van de gebeurtenis waardoor die altijd partieel subjectief is ( Fowler, 1991 in Van Gorp, 2006). Omwille van het feit dat de werkelijkheid te complex is, zal een reporter steeds een bepaald perspectief innemen om die realiteit bevattelijk voor te stellen (de Bruijn, 2014). Een verslaggever zal met andere woorden dus in de meeste gevallen een of meerdere frames hanteren wanneer hij over een bepaalde kwestie bericht waardoor hij de alternatieve interpretaties die het publiek omtrent die kwestie ter beschikking heeft controleert (McCullagh, 2002 in Van Gorp, 2006).