De Griekse arts Galenus haast zich door de straten van Rome naar een villa. Hier vecht een 25-jarige man voor zijn leven. Hij heeft hoge koorts, en het advies van andere artsen om niets te eten of drinken heeft zijn toestand juist verergerd.
Galenus gaat snel te werk. Hij neemt de pols van de man op en stelt vast dat hij een ‘doodsmasker’ heeft: zijn gezicht is ingevallen. Galenus is er daarom van overtuigd dat de man binnenkort weer een koortsaanval zal krijgen en voeding nodig heeft om die te overleven.
‘Ik ga onmiddellijk havermoutpap maken,’ noteert hij.
Een paar uur later is de koortsaanval daar en ligt de patiënt te kronkelen in zijn bed. Een week lang brengt de arts hem elke dag pap en granaatappels, waarna de aanvallen afnemen. Maar de andere artsen zijn niet overtuigd. Vasten had ook geholpen, mopperen ze. Dat is tegen het zere been.