En moest dus dat boek naar de leeszaal terug.
Wel, dat was natuurlijk een beetje te vlug.
Toen moest deze dame haar pogingen staken
midden in het hoofdstukje Kroelen op daken
Ze zei: het is vervelend zo alles tezamen,
maar goed, als het zo staat, dan blijf ik maar dame.
Nu zit zij dus weer in het dagelijks bestuur
van de huisvrouwenbond, maar des nachts om één uur,
dan gaat zij het vlierinkje op, zonder bril
en als zij een muis ziet, dan zit ze heel stil.
En laatst kwam ik eventjes daar op visite.
Zij dronk juist haar schoteltje melk, in de suite.
Toen dacht ik oei, oei en ik moest het beamen:
zij is nog geen kat, maar toch ook niet meer dame.
(uit: Ik ben lekker stout van: Annie M.G.Schmidt)