'Hebt u werk voor mij?', vraagt Marit aan de man bij de fabriekspoort.
'Hoe oud ben je?' informeert hij.
'Veertien.'
Ze mag naar binnen. Marit is blij, want nu kan ze geld verdienen. Op de boerderij kreeg ze alleen eten en één keer per jaar nieuwe kleren. Ze werkt samen met een ander meisje, Betsy, aan een machine die veel herrie maakt.
'Wanneer stoppen we?', roept Marit tegen haar.
Betsy kijkt haar verbaasd aan. 'Als we onze twaalf uur hebben volgemaakt, natuurlijk.'
Marit schrikt. 'Niet wanneer het donker wordt?'
'Jij komt zeker van het platteland!', lacht Betsy. 'Nee, dan zet de baas de lamp aan en werken we door.'
'Stil daar', roept de opzichter.
De boer was ook streng, maar Marit was veel buiten. Ze mocht praten met de andere meiden en knechten, en ze zongen liedjes tijdens het werk. Geld verdienen is zwaarder dan ze dacht...