"Op een dag sloop de Titaan Prometheus de berg van de goden op en nam een klein beetje vuur mee naar de aarde. Al snel werd het vuur onder de mensen verspreid en zag Zeus op allerlei plekken rookwolken opstijgen.
Deze diefstal kwam de mensenhelper duur te staan. Zeus was razend en liet Prometheus voor straf met onbreekbare ketenen vastbinden aan een rots in de Kaukasus. Iedere dag werd zijn lever er door een adelaar uitgerukt, waarna het orgaan ’s nachts weer aangroeide om vervolgens weer uit zijn lichaam te worden weggetrokken. Deze straf zou eeuwig duren… Dat was althans de bedoeling. Na driehonderd eeuwen bevrijdde de held Heracles Prometheus uiteindelijk uit zijn benarde positie. Heracles schoot de roofvogel uit de lucht met zijn pijl en boog waardoor Prometheus eindelijk kon ontkomen.
Nadat Zeus de Titaan had gestraft voor de diefstal van het vuur, was zijn woede overigens nog niet gestild. De godheid besloot de mensheid zelf ook te straffen. Hij verzocht de andere goden een vrouw te maken. En dat was nog niet alles: deze eerste vrouw kreeg een doos mee waarin iedere godheid een gruwelijk geschenk had verstopt. Zoals ziekten, misoogsten, honger en allerlei (natuur)rampen. Dit kwam bekend te staan als de ‘doos van Pandora’. '
De nieuwsgierige Pandora kon zich op een dag niet meer inhouden en besloot de bijzondere doos te openen. Uit de doos vlogen alle rampen die de mensheid sinds die tijd teisteren, zoals hongersnood, ziekte, aardbevingen en oorlog. Geschrokken sloot Pandora de doos, maar alleen de hoop zat nog in de doos. Het was de enige goede gave die in de doos verborgen was.