In veel examens komt de term 'Vervreemding' voor:
Vervreemding in het theater: een techniek die vaak wordt gebruikt door toneelschrijvers en regisseurs om het publiek bewust te maken van de theatrale aard van de voorstelling. Deze techniek, ook wel bekend als "vervreemdingseffect" of "alienatie-effect", werd populair gemaakt door de Duitse toneelschrijver en regisseur Bertolt Brecht.
Het doel van vervreemding is om de toeschouwers uit hun passieve rol als toeschouwers te halen en hen actief te betrekken bij het theaterstuk.
Dit wordt vaak bereikt door:
- het introduceren van elementen die de realiteit doorbreken, zoals directe adressen aan het publiek
- het gebruik van ongewone kostuums of rekwisieten
- abrupte overgangen tussen scènes
- of het onderbreken van de actie met muziek of dans.
Door deze technieken toe te passen, hopen toneelschrijvers en regisseurs dat het publiek kritisch blijft ten opzichte van wat ze zien, en zich bewust wordt van de sociale en politieke boodschappen die in het stuk worden overgebracht, in plaats van zich volledig onder te dompelen in de fictieve wereld van het theater.