Het zweet dat zo heet van je voorhoofd komt rollen
had veel liever ergens in zee willen dollen,
maar toen de taken voor zoutdruppels werden verdeeld
stond het zweet achteraan. Niemand die dat wat scheelt -
maar nooit hoor je klagen en nooit hoor je janken.
Tijd om de boel nu eens goed te bedanken.
Bacteriën, bloedplaatjes, zuurstof, urine:
de griffels en lintjes die zijn verdienen zijn meer dan terecht.
Tijd dat het hardop door jou wordt gezegd:
'Dank je wel liefde en zaadcel en ei.
Enkel door jullie ben ik superblij!'
O,
en dan dit gedicht - het verandert je leven.
Dus vooral héél véél dank aan degene die het heeft geschreven.