Les 7 - Voedingsleer
1 / 18
Onderdelen in deze les
Slide 1 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 2 - Tekstslide
Vermelden welke lessen uitvallen
Slide 3 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 4 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 5 - Tekstslide
Eiwitten zijn onmisbare bestanddelen van een goede voeding.
De werkelijke bouwstenen zijn de aminozuren, waaruit de eiwitten zijn opgebouwd. Elke cel heeft aminozuren nodig om daarmee de eiwitten te kunnen samenstellen die nodig zijn voor onder andere bouw en herstel van spieren, botten, haren en nagels.
Slide 6 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 7 - Tekstslide
De structuur van eiwitten is nogal complex. Een eiwitmolecuul kan uit meer dan 500 aminozuren in een specifieke volgorde bestaan De structuur is heel belangrijk voor de stabiliteit van het eiwit.
Glycine is het simpelste aminozuur. Een aminozuur heeft als kenmerkende groep de volgende chemische samenstelling: -CH(NH2)COOH. NH2 is de aminogroep en COOH de carboxlgroep. Daarnaast is er een restgroep bijv. CH3, S, F, Fe en J.
Het voorkomen van het element stikstof in aminozuren en daarmee in eiwitten onderscheidt de eiwitten van koolhydraten en vetten. Eiwitten zijn de belangrijkste stikstofbron in onze voeding.
Op het andere plaatje is de ruimtelijke structuur van eiwitten te zien. Spiraalvormig = helix
Vouwbladvormig
Globulair = door elkaar heen
Vouwbladvormig
Globulair = door elkaar heen
Slide 8 - Tekstslide
Koolhydraten zorgen voor de directe energie die het lichaam nodig heeft om te kunnen functioneren. Koolhydraten is in de vorm van glucose direct beschikbaar als brandstof voor de cellen. Koolhydraten zijn evenals vetten en eiwitten onmisbaar in goede voeding. Glucose, de bouwsteen van alle koolhydraten, kan niet door het lichaam worden aangemaakt.
Koolhydraten zijn opgebouwd uit de basiselementen: C, H en O.
Slide 9 - Tekstslide
Op basis van de chemische structuur kunnen sachariden worden onderverdeeld in groepen:
- Monosachariden: de kleinste koolhydraatmoleculen. Zoals glucose (druivensuiker), fructose (vruchtensuiker). Zij vormen de bouwstenen voor alle overige koolhydraten.
- Disachariden: twee met elkaar verbonden monosachariden. Bijv. suiker in de koffie, sacharose. Bestaande uit glucose en fructose. Of lactose: galactose + glucose.
- Oligosachariden: koolhydraten opgebouwd uit drie tot maximaal tien monosachariden. Bijv. malto-oligosachariden, fructo-oligosachariden of galacto-oligosachariden.
- Polysachariden: bestaan uit een groot aantal monosachariden. Bijv. zetmeel, glycogeen en voedingsvezels. Glycogeen vormt in het lichaam de koolhydraatreserve.
Slide 10 - Tekstslide
Zetmeel is samengesteld uit twee soorten moleculen die bekend staan als amylose en amylopectine. Amylopectine is een zetmeel met meerdere vertakkingen waardoor het sneller wordt afgebroken in het lichaam tot glucose. Glucose zorgt voor een stijging van de bloedsuikerspiegel. Amylose is een zetmeel wat meer opgerold is. Het lichaam doet er langer over om dit af te breken tot glucose en daardoor heb je weinig last van bloedsuikerpieken. De glucose komt veel meer gedoseerd in het bloed.
Leg uit hoe een enzym werkt
Slide 11 - Open vraag
Deze slide heeft geen instructies
Slide 12 - Tekstslide
Willen enzymen hun werk kunnen doen, dan moeten er aan allerlei voorwaarden zijn voldaan, zoals de zuurtegraad of juiste temperatuur. Het oppervlak van elk enzym heeft een eigen specifieke vom. Die vorm bepaalt welke stoffen aan het oppervlak van het enzym kunnen hechten, waardoor er reacties kunnen ontstaan. Oftewel op elk slot past een specifieke sleutel. Bij de spijsvertering kan een enzym alleen het enzym gehechte stof splitsen.
Slide 13 - Tekstslide
Enzymen spelen een rol bij de spijsvertering, de afbraak van stoffen. Chemisch gezien zijn enzymen eiwitten. Een enzym stimuleert een chemische reactie maar doet er zelf niet aan mee. Willen enzymen hun werk kunnen doen, dan moeten er aan allerlei voorwaarden zijn voldaan, zoals de zuurtegraad of juiste temperatuur. Het oppervlak van elk enzym heeft een eigen specifieke vom. Die vorm bepaalt welke stoffen aan het oppervlak van het enzym kunnen hechten, waardoor er reacties kunnen ontstaan. Oftewel op elk slot past een specifieke sleutel. Bij de spijsvertering kan een enzym alleen het enzym gehechte stof splitsen.
Bij de spijsvertering worden de volgende enzymen onderscheiden:
- Proteasen of eiwitsplitsende enzymen
- Lipasen of vetsplitsende enzymen
- Amylasen of koolhydraatsplitsende enzymen
De enzymen zijn genoemd naar de stoffen die ze splitsen, gevolgd door de uitgang –ase.
Slide 14 - Tekstslide
Vetten onderscheiden zich van de andere stoffen doordat ze niet in water oplossen.
Slide 15 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 16 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 17 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 18 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
