► De Chinese regering neemt maatregelen om het aantal en de spreiding van de bevolking te veranderen. Dat noem je bevolkingspolitiek.
● Tussen 1979 en 2015 was het verboden om meer dan één kind te krijgen. Wie meer kinderen had, kreeg een flinke boete. De eenkindpolitiek was een succes: er werden veel minder kinderen geboren. Maar er zijn ook nadelen. Het bevolkingsdiagram in figuur 5 laat zien dat het aandeel van mensen dat ouder is dan 65 jaar, sterk gaat stijgen. China kent een vergrijzing van de bevolking. Dat komt door de daling van het aantal kinderen dat geboren wordt en de stijging van de levensverwachting: van 41 jaar in 1955 naar 76,5 jaar in 2018!
■ Sinds 2015 mogen gezinnen twee kinderen hebben (figuur 6). Het is nog de vraag of dat veel gaat helpen. De Chinezen zijn gewend aan kleine gezinnen. En ze willen hun kind een goede opleiding geven. Dat is duur, en lastig te combineren met werken.
● Bij bevolkingspolitiek gaat het ook over de spreiding van de bevolking. De regering wil de bevolking beter verdelen over het land. Ze maakt het voor Chinezen in het overvolle oosten aantrekkelijk om te verhuizen naar het lege westen, bijvoorbeeld door een baan of een gratis huis aan te bieden.