Les 7 het schoolkind

• Ontwikkelingsfasen
• MBO
• Studiejaar 1

Het schoolkind

Lesdoelen

Je kan twee kenmerken van de lichamelijke ontwikkeling van het schoolkind benoemen

Je kan twee kenmerken van de cognitieve ontwikkeling van het schoolkind benoemen

Je kan twee kenmerken van de sociale ontwikkeling van het schoolkind benoemen

Je kan twee kenmerken van de emotionele ontwikkeling van het schoolkind benoemen

Je kan twee kenmerken van de seksuele ontwikkeling van het schoolkind benoemen

De Planning

1. Terugblik

2. Theorie: het schoolkind

3. Afsluiting les

4. Tijd over? Werken Thieme

Terugblik

De kleuterfase

Kleuters hebben weinig fantasie

1. Waar
2. Niet waar

Kleuters leren alleen op school

1. Waar
2. Niet waar

Zelfbeeld betekent het beeld dat anderen van jou hebben

1. Waar
2. Niet waar

Een te positief zelfbeeld heeft juist een negatief effect

1. Waar
2. Niet waar

Vriendschappen met jongens of meisjes zijn niet anders voor kleuters

1. Waar
2. Niet waar

Een kleuter leert zich socialer te gedragen

1. Waar
2. Niet waar

In de latente fase speelt seksualiteit een grote rol

1. Waar
2. Niet waar

Weet je het nog?
Welk compliment is het best?

1. Wat ben je slim!
2. Je bent mooi.
3. Wat heb je netjes binnen de lijntjes gekleurd.
4. Wat ben je lief

Schoolkindfase

Jonge schoolkind(6 t/m 9 jaar) 

Oudere schoolkind (9 t/m 12 jaar) 

Waar denk je aan als je terugdenkt aan je eigen basisschooltijd?

5.1.1 Groei

In de basisschooljaren groeit het kind geleidelijk. Op 10/11 jarige leeftijd zullen veel kinderen een groeispurt doormaken. In deze fase vallen ook de melktanden uit en worden zij vervangen door blijvende tanden en kiezen.

5.1.2 Motoriek

De fijne en grove motoriek ontwikkelt ook weer steeds verder. Armen en benen zijn beter in verhouding. Een kind kan touwtje springen en klimmen. De kinderen beheersen de pengreep (pen of potlood vasthouden tussen duim en wijsvinger) en leren letters en cijfers te schrijven.

Wie groeien er eerder?

1. Jongens
2. Meisjes

.2.1 Realiteitsdenken

Het fantasie denken verdwijnt in deze fase en realiteitsdenken komt daarvoor in de plaats. Realiteit denken betekent dat het schoolkind een realistisch beeld heeft van de wereld. Schoolkinderen zien de wereld zoals het echt is. Schoolkinderen weten dat er landen zijn waar oorlog is en dat de buurvrouw bijvoorbeeld ziek is. Schoolkinderen ontwikkelen een realistisch beeld door onder andere naar het (jeugd)journaal te kijken of op school te leren. Zij zien dat kinderen honger lijden en dat de buren hulp nodig hebben.

Casus (verhaaltje)

Je bent de ouder van Tim (7 jaar). Tim heeft een hele goede band met jouw moeder (zijn oma). Helaas heeft oma 2 weken geleden te horen gekregen dat zij kanker heeft en nog maar 6 maanden te leven heeft. Je moet als ouder vertellen óf en hoe je dit aan Tim verteld.

Hoe zou jij dit aanpakken? 

Hoe zou jij dit aanpakken?

Antwoord

Tim ziet hoe de wereld is (realiteitsdenken) en dus begrijpt hij wat er aan de hand is. Je moet dus eerlijk tegen hem zijn en uitleggen wat er gaat gebeuren. 

Schoolkinderen kunnen goed taakgericht werken. Het taakgericht werken bij een kind van 6 jaar is uiteraard wel anders dan bij een kind van 12 jaar. De taken moeten worden aangepast aan de leeftijd van het kind. Schoolkinderen zijn prestatiegericht, ze willen het graag goed doen. Ze zijn dan ook trots als ze een compliment van de juf krijgen of een sticker in hun schrift. Ook vinden schoolkinderen het leuk om een nieuw vak te krijgen, bijvoorbeeld Engels.

Aan het begin van de schoolkindfase (6 t/m 9 jaar) voelt het kind zich stabiel en heeft het zijn emoties onder controle. Het kind herkent en begrijpt zijn eigen emoties en die van anderen beter.

Het oudere schoolkind (9 t/m 12 jaar) voelt zich meer onstabiel. Het kind begint aan zichzelf te twijfelen: 'zie ik er wel goed uit?’; ‘kan ik het wel?’; ‘wat vinden mijn vriendjes en vriendinnetjes ervan?’.

Schoolkinderen willen er graag bij horen. Daarom is er vaak sprake van conformisme onder schoolkinderen. Conformisme betekent jezelf aanpassen aan de groep. Als jij je aanpast (conformeert) aan de groep is de kans groter dat je er bij gaat horen. Voor een schoolkind is er bijna niets ergers dan er niet bij horen. Een bekend voorbeeld is dat kinderen gaan lachen om een grapje die ze eigenlijk niet begrijpen. 

Onder schoolkinderen is pesten helaas een veelvoorkomend probleem. Pesten is een groepsprobleem; het heeft te maken met de sfeer die in de groep hangt. Bij pesten binnen een groep zijn er verschillende partijen. Als eerste zijn er de pesters (de aanstichters). De grootste groep bestaat uit de meelopers. Deze meelopers hebben veel invloed. Niets zeggen is in de praktijk hetzelfde als goedkeuren. Als laatste groep heb je nog de zwijgers, de kinderen die niets doen. Het signaleren en aanpakken van pesten is heel belangrijk. Gepest worden laat diepe sporen na, die het hele leven bij kunnen blijven.

Wat is het verschil tussen pesten en plagen?

Casus

''Tijdens het buitenspelen komt Mehmet (9 jaar) naar je toe: ''Ik mag niet meedoen met voetballen''. Zelf heb jij niet gezien wat er is gebeurd. Terwijl jij samen met Mehmet terugloopt naar de voetballende kinderen, vertelt hij wat er is gebeurd: ''De bal ging uit, toen wilde ik 'm pakken en ingooien, maar Leo was mij voor. En die zei: ''Ga weg, ik gooi de bal wel in''.''

Vind je dat dit pesten is? Waarom wel of niet?

Hoe zou je hier mee omgaan?

Casus

''Linette staat in haar eentje op het plein, met haar hoofd naar beneden. Als jij aan haar vraagt wat er aan de hand is, vertelt ze dat ze alweer niet mee mag doen met haar vier vriendinnen. ''Ze zeggen dat ze met zijn vieren willen spelen.'' Jij loopt naar de andere meisjes en vraagt of dit klopt. Zij zeggen inderdaad dat Linette niet mee mag spelen. Linette is verdrietig. Ze mag vaker niet mee doen. ''Ze vinden dat ik stom ben'', zegt ze.

Vind je dat dit pesten is? Waarom wel of niet?

Voor schoolkinderen zijn er meerdere volwassenen die een belangrijke rol spelen. Naast ouders kunnen dit ook leerkrachten, trainers of andere familieleden zijn. Je ziet qua gezag een verschuiving ontstaan in de schoolkindfase. Een jong schoolkind van 6 jaar gehoorzaamt een volwassene, omdat deze een bepaalde positie heeft. Een schoolkind van 10 jaar of ouder luistert pas naar een volwassene als die zich persoonlijk heeft bewezen. Het gezag wordt dan niet meer als vanzelfsprekend ervaren. 

Schoolkind (6-12)

6-9 jaar: Geen voorkeur voor geslacht

+/- 10: vaker eigen geslacht

Na 11/12 jaar: vaker samen spelen, maar met lichte seksuele ondertoon

Lesdoelen

Je kan twee kenmerken van de lichamelijke ontwikkeling van het schoolkind benoemen

Je kan twee kenmerken van de cognitieve ontwikkeling van het schoolkind benoemen

Je kan twee kenmerken van de sociale ontwikkeling van het schoolkind benoemen

Je kan twee kenmerken van de emotionele ontwikkeling van het schoolkind benoemen

Je kan een kenmerk van de seksuele ontwikkeling van de baby benoemen

Huiswerk & Portfolio

Huiswerk: Methodiek: 2.5 'de kleuter en het schoolkind'  maken opdracht 6c t/m 7b

Portfolio:

Schrijf minimaal 5 toetsvragen op over de kleuter van de volgende ontwikkelingsgebieden:

- de cognitieve ontwikkeling (1 toetsvraag),

- de sociale ontwikkeling (1 toetsvraag),

- de seksuele ontwikkeling (1 toetsvraag),

- de lichamelijke ontwikkeling (1 toetsvraag)

- de emotionele ontwikkeling (1 toetsvraag)

Tip: Gebruik je licentie 'de kleuter' om theorie op te zoeken voor de toetsvragen.

Geef een cijfer voor de les:

010