Signaleringsplan MZ

• Welzijn
• MBO
• Studiejaar 2

Crisissituaties + signaleringsplan

Wat versta jij onder crisissituaties? Noem een voorbeeld

Crisissituaties 

Letterlijke betekenis: kritieke situatie; keerpunt;

Een crisissituatie is een noodsituatie 

Beslissend keerpunt; periode van ernstige stoornis waarbij het functioneren van een stelsel (van welke aard dan ook) ernstig verstoord raakt.

Persoonlijke crisis

Organisatiecrisis

Is een plotselinge onverwachte noodsituatie die gevaar oplevert voor medewerkers, cliënten en/of de organisatie.

Is een ernstige plotselinge verstoring van het dagelijkse leven als gevolg van een emotioneel ingrijpende gebeurtenis.

Voorbeelden van het ontstaan van een crisis 

Gedragsproblemen door een client;

Somatische klachten (lichamelijke klachten);

Grensoverschrijdend gedrag (niet alleen door cliënten, maar ook door collega’s);

Calamiteiten; denk aan brand, een ongeluk, wegloper.

Omgaan met crisissituaties

Als je als beroepskracht MZ aan de slag gaat, is je werk niet altijd voorspelbaar.

 

In crisissituaties is het belangrijk op de juiste manier te handelen.

De veiligheid van de cliënt, de groep, jezelf én collega’s moet voorop staan.

Je moet zó handelen dat je verdere escalatie (verergering) voorkomt.

Het signaleringsplan

Komt van oorsprong uit de psychiatrie, om psychoses vroegtijdig te zien aankomen en evt. te kunnen voorkomen

Waarom?

• Medewerker: Iedereen gebruikt dezelfde woorden voor hetzelfde gedrag, zonder eigen invulling
• Medewerker: Helpt om terug te kijken naar het eigen handelen
• Medewerker en cliënt: Hulpmiddel om in gesprek te komen
• Cliënt: Inzicht krijgen in eigen gedrag

Van crisis tot trauma

Een psychotrauma is de heftige psychische en lichamelijke reactie na een ingrijpende gebeurtenis

Een ingrijpende gebeurtenis veroorzaakt niet bij iedereen een trauma

Kenmerken:

Veelvuldig herbeleven;

Vermijdingsacties;

Verhoogde waakzaamheid.

Oorzaken van trauma

Het persoonlijk evenwicht tussen draagkracht en draaglast;

De eigen persoonlijkheid;

De mogelijkheid tot sociale steun;

Eventueel aanwezige ziekten en stoornissen;

Het gebruik van drugs, geneesmiddelen, alcohol;

Het persoonlijke levensgeschiedenis/eerdere trauma’s

Draaglast en Draagkracht

In je leven krijg je te maken met veranderingen. Kleine en grote veranderingen.

Ziekhuisopname, ziek worden, gehandicapt raken, een nieuwe school, een verhuizing.

Dit zijn allemaal spanningsbronnen, net zo goed als meer vaststaande ‘belastende”

zaken iemand Draaglast vormen. Denk daarbij ook aan geldzorgen, persoonlijke problemen, studie,- werklast, slechte relatie etc.

Draagkracht: wordt bepaald door iemands mogelijkheden om stress te voorkomen en om te gaan met veranderingen en in het leven. Draagkracht is sterk afhankelijk door je persoonlijkheid. Evenwicht tussen draaglast en draagkracht zorgt voor goed functioneren

Als de draaglast groter is dan de draagkracht, ontstaat er stress en moeten mensen meer moeite doen om zich staande te houden.

Balansmodel 

Signaleringsplan 

In een signaleringsplan maak je kort gezegd dus een koppeling tussen :

WAT ZIE JE AAN CONCREET GEDRAG, 

Wat de BETEKENIS is van dit gedrag en 

WAT DOE JE vervolgens 

Waar is het voor

Signaleren: constateren van bepaald gedrag

signaleringsplan : een hulpmiddel om dreigende terugval te voorkomen. 

Een crisissituatie te herkennen en voorkomen 

Objectief observeren

• Al het gedrag wat we kunnen waarnemen

"Cliënt gaat bij de andere cliënten aan tafel zitten"

"Cliënt moet huilen, wordt emotioneel"

Subjectief observeren

• Is vaak vaag
• Niet waar te nemen

"Cliënt bemoeit zich met anderen"

"Cliënt is verdrietig"

Spanning opbouw

Door: karakter, leeftijd, lichamelijke gesteldheid, 

Omgeving: saai, interessant, heftigheid in prikkels, veiligheid, 

Verder: epilepsie, niet kunnen uitdrukken, onvoldoende nachtrust, veel wisseling in begeleiding 

Diverse signaleringsplannen 

1: stoplicht model

2: fase model

3: Waaiermodel (visualiseren van de prikkelbalans)

4: terugvalpreventieplan 

Inhoud signaleringsplan 

Fase 0 (groen) : de situatie is normaal/ stabiel (evenwicht)

Fase 1 (oranje): het voorteken is licht tot matig aanwezig (dreigende crisis)

Fase 2 (rood): het voorteken is in ernstige mate aanwezig (decompensatie)

Onderscheidt tussen:

- gedrag (wat laat cliënt zien)

- interventie (wat doet de begeleider) 

Belangrijk dat je gaat observeren

Fase model

Begin bij fase 0--> in deze fase kan de cliënt optimaal beleven, leren en meedoen. 

Invullen model:

door te observeren, van gezicht, uitdrukkingen, lichaamshouding, communicatie, interactie. 

Voorbeeld van een signaleringsplan

FASE 1: CODE / OMSCHRIJVING Groen

WAT MERK IK ZELF? - ik voel me goed - ik ben vrolijk - ik heb muziek in mijn hoofd

WAT MERKEN DE MENSEN OM MIJ HEEN? - ik fluit of neurie

WAT DOE IK ZELF? - ik besef me dat het goed met me gaat

WAT KUNNEN ANDEREN DOEN? - benoem wat je ziet en label dit positief - spreek

waardering uit

FASE 3: CODE / OMSCHRIJVING Oranje

WAT MERK IK ZELF? - ik ben prikkelbaar en snel op mijn teentjes getrapt - ik kan slecht

tegen drukte om mij heen - ik heb muziek in mijn hoofd

WAT MERKEN DE MENSEN OM MIJ HEEN? - stemming is neerslachtig - ik wil mijn

medicatie niet innemen

WAT DOE IK ZELF? - situaties vermijden waarin de muziek hard staat

WAT KUNNEN ANDEREN DOEN? - Gesprek aangaan, bezorgdheid benoemen

FASE 4: CODE / OMSCHRIJVING Rood

WAT MERK IK ZELF? - ik ben achterdochtig en hoor stemmen - ik slaap slecht

WAT MERKEN DE MENSEN OM MIJ HEEN? - ik spreek luid en ben verbaal agressief - ik

trek me vaak terug op mijn kamer

WAT DOE IK ZELF? - rust opzoeken

WAT KUNNEN ANDEREN DOEN? - Zorgen dat ik weinig contact heb met anderen -

controleer mijn medicatieinname en geef me eventueel slaapmedicatie

CONTACTPERSOON > Pleegmoeder > Zus

ZORGVERLENER > Casemanager > Regieverpleegkundige 

Stappen bij de-escalerend werken​

1. Maak contact
2. Grenzen stellen
3. Consequenties aangeven.​​
4. Zoek opnieuw toenadering met zorgvrager of beëindig het gesprek

Bespreken Meetmoment

meetmoment 3 met elkaar doornemen!