gedicht van een klasgenoot
Mijn verlangen naar jou is groot.
De langzame ontbranding,
Het gevoel van ontspanning,
Maar het genieten van jou is geen nood.
Mijn ogen zien op dit moment rood,
Dat zonder rede, zonder opwekking.
Het leven zonder jou is een ontdekking.
Ik voel me verloren en zonder kompas leidt ik de vloot,
Maar daar sta je dan voor mij ogen.
Jouw geur en aanwezigheid.
Zouden we elkaar nog steeds mogen?
Het verlaten van jou deed ik met spijt.
Ik heb nu wel een beter vermogen.
Maar dit tussen ons is het eind en zijt.