De IFS norm is een voedselveiligheidsstandaard die ontwikkeld is door Duitse, Franse en Italiaanse handel- en retailorganisaties. De norm is met name gericht op toeleveranciers van retailers in de voedingsmiddelenindustrie en heeft als doel het borgen van de kwaliteit en veiligheid van de voedselketen. In dit artikel vertellen we je wat de IFS norm precies is en voor wie het van toepassing is. Ook leggen we in het kort uit wat de normeisen zijn en hoe een IFS audit in zijn werk gaat. Mochten er naar aanleiding van dit artikel vragen zijn over IFS of een andere voedselveiligheidsstandaard, neem dan gerust contact met ons op.
Wat is de IFS norm?
IFS staat voor International Featured Standards en is in 2003 ontwikkeld met als doel de kwaliteit en veiligheid van de voedselketen voor retailers en groothandelaren te garanderen. De IFS norm kent zijn oorsprong in Duitsland, maar in een later stadium hebben ook Franse en Italiaanse handel- en retailorganisaties zich bij de norm aangesloten. IFS wordt daarmee vaak gezien als Duits/Franse/Italiaanse tegenhanger van de Engelse BRC norm.
n de loop der jaren is de norm uitgegroeid tot een voedselveiligheidsstandaard met verregaande voedselveiligheidseisen. Inmiddels wordt per 2021 de IFS Food 7 gehanteerd, wat de nieuwste versie van de norm is. Naast IFS Food, welke het meest wordt gehanteerd, kent de IFS norm nog een aantal andere varianten. De meest gehanteerde varianten hiervan zijn:
IFS Broker;
IFS Logistiek.
Voor wie is de IFS norm van toepassing?
IFS normDe IFS norm is met name gericht op toeleveranciers van retailers in de voedingsmiddelenindustrie. Het kan van toepassing zijn voor organisaties die direct of indirect binnen de supply chain van levensmiddelen en/of diervoeding actief zijn en daarbij het product/voedsel bewerken. Dit geldt zowel voor organisaties in Nederland, als internationaal. Wie betreft dit?
Voedselproducenten;
Producenten voor diervoeders;
Retailers;
De verpakkingsindustrie van voedsel.
Doorgaans wordt er voor IFS gekozen door organisaties die veel klanten hebben in de Europese markt. Wanneer je in deze markt opereert, dan krijg je al snel te maken met opdrachtgevers die een IFS certificaat eisen. Dat wil echter niet zeggen dat je dan maar verplicht bent om IFS te behalen. Bekijk altijd eerst goed wat je huidige en toekomstige situatie is en of IFS daarbij aansluit. Er zijn namelijk ook nog diverse andere voedselveiligheidsstandaarden (BRC, FSSC 22000 ed.) die vaak ook geaccepteerd worden. In sommige gevallen kan het interessanter zijn om voor een andere standaard te kiezen. Implementeer dus nooit zomaar de norm, maar vraag jezelf altijd eerst af:
Of het certificaat bij je organisatie past en wat de reden is dat je het gaat behalen?
Of het certificaat ook aansluit bij je toekomstvisie?
Of je als organisatie daadwerkelijk kunt voldoen aan de eisen van IFS en of het mogelijk is om als organisatie voor IFS te certificeren (heb je de juiste normvariant)?
Een belangrijk verschil tussen de IFS norm en de Engelse tegenhanger BRC is dat IFS ook van al je leveranciers vraagt om IFS gecertificeerd te zijn. Wanneer je werkt met leveranciers die niet beschikken over IFS, dan moet je dit bij je (toekomstige) opdrachtgever voorleggen. Pas wanneer deze akkoord gaat met de situatie, keurt IFS het goed. Op deze manier probeert de organisatie achter IFS af te dwingen dat iedereen in de voedselketen aan de voedselveiligheid voldoet.
Welke eisen kent de IFS norm?
IFS bestaat, evenals BRC, uit een zogenaamde ‘checklist’ met vrij hoge eisen. Waar bijvoorbeeld veel ISO normen, zoals FSSC 22000 en ISO 22000, werken op basis van een managementsysteem met procedures, zijn er bij IFS juist een aantal criteria waar je als organisatie aan dient te voldoen. IFS werkt met 10 ‘knock-out criteria’, waaronder de beheersing van kritische beheerspunten, betrokkenheid van directie en personeel, traceerbaarheid van producten, grondstoffen en verpakkingsmaterialen en uitvoering van corrigerende maatregelen.
Het draait er bij IFS om dat je aan de knock-out criteria voldoet. In principe is er geen tussenweg: voldoe ja namelijk niet aan één van de eisen, dan is het niet mogelijk om het certificaat te behalen. De IFS norm werkt daarnaast wel op basis van statussen. Voldoe je dus in mindere mate aan een bepaald criteria (anders dan de knock-out criteria), dan kun je de norm wel behalen maar tegen een lagere status. Daarover lees je meer in de volgende alinea (de IFS audit).
De IFS norm is net als alle andere voedselveiligheidsstandaarden gebaseerd op de HACCP-methode. Je dient een HACCP-analyse te hebben opgesteld op basis van je producten en processen en het basisvoorwaardenprogramma. De IFS norm bestaat uit de volgende normeisen:
Verantwoordelijkheid van het hoger management
Kwaliteit en voedselveiligheid managementsysteem
Management van middelen en personeel
Planning en productieproces
Metingen, analyse, verbeteringen
Food defense
Food fraude
Verwijzingen naar de huidige IFS Food Doctrine
Hoe gaat de IFS audit in zijn werk?
BRC, IFS en FSSC 22000IFS bestaat, zoals eerder in dit artikel genoemd, uit een checklist waaraan voldaan dient te worden op basis van een score. Je dient als organisatie te voldoen aan de 10 knock-out criteria en de score die daaraan wordt gehangen is gebaseerd op een percentage van de afwijkingen. De verschillende criteria, of normeisen, worden beoordeeld met een score A, B, C of D. Iedere eis uit de norm moet minimaal met score A of B beoordeeld worden. Indien dat niet het geval is, dan stopt de IFS audit en dient de audit opnieuw uitgevoerd te worden.
Wanneer je de Engelse BRC norm en de IFS norm naast elkaar zet, dan komen de richtlijnen van beide standaarden grotendeels, voor zo’n 80%, met elkaar overeen. Beide normen worden getoetst op basis van één audit (en niet zoals bij ISO en FSSC twee auditfasen). Wanneer je eenmaal IFS gecertificeerd bent als organisatie, dan is deze certificering in principe voor één jaar geldig. Je ontvangt het certificaat weliswaar voor drie jaar, maar wordt jaarlijks geaudit.
Een belangrijk verschil tussen IFS en BRC zit hem in de beoordelingscriteria die gehanteerd worden en de manier waarop de beoordeling plaatsvindt: Waar bij BRC nog zogenaamde ‘herstelwerkzaamheden’ mogelijk zijn na de beoordeling, is dat bij IFS niet het geval. Het resultaat van de IFS audit is ook het resultaat van de eindbeoordeling.
Welke voordelen heeft de IFS norm?
Wanneer je als organisatie de wereldwijd, GFSI, erkende IFS (Food) norm, of een andere variant van IFS, implementeert en je behaalt vervolgens een certificering, dan heeft dat een aantal voordelen voor je organisatie:
Het certificaat heeft commerciële waarde. Het garandeert betere reputatie en merktrouw;
Je voldoet aan de eisen van veel retailers (en opdrachtgevers);
Aantoonbare borging van voedselveiligheid richting klanten;
Continu verbetermanagement;
Verminderde risico’s en verhoogd bewustzijn van voedselveiligheid;
Optimalisatie van het bedrijfsresultaat (o.a. afname van de kosten vanwege afname kans op recalls ed.). De norm dwingt namelijk af dat er wordt gewerkt met werkinstructies. Bovendien worden er inspecties uitgevoerd, waardoor foutgevoeligheid afneemt en er minder recalls zijn.
Het is doorgaans een voorwaarde om te kunnen werken met Duitse, Franse en Italiaanse supermarkten waaraan je met het certificaat voldoet.
Ondersteuning nodig bij implementatie van IFS?
Heb je na het lezen van dit artikel (aanvullende) vragen over de IFS norm voor voedselveiligheid? Of ben je op zoek naar ondersteuning bij implementatie van de norm? Neem dan gerust contact met ons op. Onze adviseurs helpen je graag op weg.