De wet spreekt van ‘misleidende mededelingen’. Het begrip mededeling dient ruim te worden uitgelegd en kan zowel mondeling als schriftelijk worden gedaan. Ook afbeeldingen kunnen als mededelingen worden uitgelegd. Ditzelfde geldt voor suggesties, zoals het werken met ‘look-a-likes’.
Deze mededelingen over goederen en diensten moeten in het openbaar zijn gemaakt in de uitoefening van een beroep of een bedrijf. Mededelingen in de persoonlijke sfeer vallen hier dus niet onder; er moet sprake zijn van een economisch winstoogmerk.
Wat misleidende reclame is, wordt in de wet niet duidelijk uitgelegd. Er wordt uitsluitend gesteld dat het moet gaan om mededelingen die in één of meer opzichten misleidend zijn.