3.
De ik-verteller.
De verteller speelt ook een rol in de vertelde geschiedenis, net als de personale verteller, maar
ditmaal is het verhaal in de ik-vorm geschreven. Daarmee is tegelijkertijd het grootste verschil
vermeld met het personale perspectief, want alle andere eigenschappen daarvan gelden ook
hier. De verteller kan er ook voor kiezen zijn personage (de ik in het verhaal) iets te laten
vertellen wat in het verleden is gebeurd. Omdat deze ‘ik’ dan al weet hoe de gebeurtenissen
uiteindelijk zijn afgelopen, krijgt hij wat auctoriële trekjes. Zo kan hij bijvoorbeeld vooraf
opmerkingen maken over de juistheid van een zojuist genomen beslissing.