Dominus semper
Lydiam mittebat, nam puella nuntia celerius quam servi alii legere poterat et facilius memoria tenere. In via Lydiam servus vidit. Servus amphoram gravem portabat. Laete Lydiam salutavit. Dixit ea: ‘Ave, Arcas, onus grave portas!’ ‘Ita est. Domino vinum emi,’ Arcas respondit, ‘facile autem graviora onera tollere possum.’ Risit Lydia: ‘Multo fortior es quam ego! Nonne fortissimus es omnis familiae?