Ze vraagt of hij jus wil, Jan geeft aan dat hij dat niet wil. Hij kijkt naar zijn bord en weet nu al dat hij dit nooit op zal krijgen.
De worst, die is gemaakt van rundvlees, vindt Jan lekker, deze eet hij dan ook helemaal op. Van de aardappels en de broccoli eet hij de helft op. Jan zit helemaal vol, hij voelt zich zelfs een beetje misselijk. Toch blijft de verpleegkundige hem aanmoedigen meer te eten. Jan wordt er boos van. Hij loopt geïrriteerd naar zijn kamer waar hij muziek gaat luisteren.
Om 20:00 wordt er op zijn deur geklopt. Jan reageert hier in eerste instantie een beetje nukkig op, totdat hij ziet dat het verpleegkundige Anne is, hij mag haar graag. Anne neemt altijd de tijd om naar hem te luisteren. Ook nu mag hij zijn verhaal doen. Ze luistert aandachtig naar hem. Wanneer hij zijn hele verhaal heeft gedaan, biedt zij hem een gesneden appel aan. Jan geeft aan dit niet te willen. Dan biedt ze hem een lekkere koek aan, ook dit wil hij niet. Hij zit nog vol van de maaltijd. Anne vraagt of hij nog even mee komt naar de gezamenlijke ruimte. Jan geeft aan liever op zijn eigen appartement te willen blijven. Verpleegkundige Anne geeft hem zijn medicatie die Jan met een glaasje water weg spoelt. Anne wenst hem een fijne avond toe, ze sluit de deur. Jan zet zijn muziek weer aan.