Mensen hebben een natuurlijke neiging om hoop, structuur of betekenis te vinden in de chaos van het heelal en het leven, maar dit is gedoemd om te mislukken volgens Camus, omdat het heelal en het leven geen hoop, structuur of betekenis of zin hebben.
Denk terug aan wat Nietzsche ook al zag gebeuren in de geschiedenis:
Plato's Ideeënwereld, religies zoals het Christendom, of een optimistische hoop in de ontwikkeling van de wetenschap, etc. etc.
Al deze filosofieën/theorieën/religies geven een hoop op basis van rationaliteit.
Het absurde is, dat men zoekt naar een betekenis van het bestaan, waar deze in beginsel niet gevonden kan worden.