Het nieuws sloeg in als een bom. Borstkanker, uitgezaaid nog wel! Je komt al jaren in het gezin als verzorgende maar dit had niemand zien aankomen. Mevrouw Broux haar gezondheidssituatie was al niet zo goed, ze is diabeet en deed 5 jaar geleden een beroerte waar ze nog altijd de gevolgen van draagt, namelijk halfzijdig verlamd aan de linkerkant. Hierdoor is haar mobiliteit beperkt en is ze ook hulpbehoevend.
De kanker is agressief en mevrouw verkeert na niet al te lange tijd in een terminale fase. Ze wil thuis sterven in haar vertrouwde omgeving. Ze heeft veel vertrouwen in de thuiszorg, de verzorgende komt 3 keer in de week en ook de thuisverpleegkundige komt 2 keer per dag langs.
De hygiënische verzorging is voor mevrouw erg vermoeiend, ze vindt het prettiger om af en toe enkel opgefrist te worden en geniet meer van een zachte massage omdat ze zoveel last heeft van rugpijn door het vele liggen. Mevrouw heeft ook last van pijn in de buikstreek, soms is deze pijn zeer heftig en kreunt mevrouw. Mevrouw klaagt dan ook van misselijkheid en braakneigingen.
Er is altijd iemand van de familie aanwezig en er wordt nu ook ’s nachts gewaakt. De familie voelt zich een beetje machteloos, zij zouden ook in deze laatste fase nog graag iets betekenen voor haar. Deze ochtend merkte de zorgkundige die haar kwam verzorgen paarsblauwe vlekken op. Ze merkte ook op dat ze een grommend geluid maakte.