Nu gaan we naar de Fata Morgana
We lopen naar binnen, een stel jongens die vóór ons naar binnen willen, dringen ons aan de kant en
rennen stoeiend naar binnen. Eén valt precies met zijn mond op de balustrade.
“Zo die houdt nu wel even zijn gemak”, zeggen we, maar dat is niet zo:
“Mijn tand is eruit”, brult hij.