Recensie les 1

• Nederlands
• Middelbare school
• havo, vwo
• Leerjaar 3,4

De toets: schrijf een recensie over de film die we hebben gekeken.

 In deze les leer je meer over de recensie en dient ter voorbereiding van het schrijven van jouw eigen recensie.

De recensie

www.vandale.nl: 

"re·cen·sie (de; v; meervoud: recensies)

beoordeling, kritische beschouwing van een boek, voorstelling, film enz. in een dagblad of tijdschrift."

Voorkennis ophalen.

Eventuele vragen: 

Lees je weleens een recensie voordat je bijvoorbeeld naar een film gaat? 

Heb je weleens bedacht dat je een bepaalde film wilde zien, maar dat je er vanaf zag nadat je een recensie erover gelezen had? 

Of ging je juist naar die film, omdat de recensie zo positief was?

De effecten van een recensie

Een recensie is de bespreking van een boek, film of andere uitvoering. Soms wordt er in een recensie kritiek geleverd op bijvoorbeeld het boek, soms wordt er heel positief over geschreven. Een positieve recensie kan goed zijn voor de verkoop van een boek of film.

Vragen bij het filmpje

1. Geeft hij (de recensent) een duidelijk beeld van de film? Hoe doet hij dat?

2. Hoor je een duidelijke mening van de recensent? Wat zegt hij?

Ter introductie een korte recensie over 'One upon a time in Hollywood'. 

Duur: 2.26 minuten.

Eventuele extra vragen die gesteld kunnen worden:

Je hebt een recensie over een film gezien/je gaat een recensie van een film zien.

Bespreek met een klasgenoot wat jij vindt van deze recensie:

Geeft hij een duidelijk beeld van de film? Op wat voor een manier doet hij dat?

Hoor je een duidelijke mening van de recensent? Wat zegt hij? 

Kijk het filmpje eventueel nog een keer.

Once upon a time in Hollywood

Je hebt net een filmpje gezien van Marco Weijers. Hij is recensent bij De Telegraaf.

Noteer kort - in je schrift - de antwoorden op de volgende twee vragen: 

1. Geeft hij een duidelijk beeld van de film? Hoe doet hij dat?

2. Hoor je een duidelijke mening van de recensent? Wat zegt hij?

Onderdelen van een recensie

Een recensie bestaat uit o.a. uit:

1. Een beknopte samenvatting, zónder spoilers.
2. Jouw mening en argumenten/voorbeelden die jouw mening over het boek ondersteunen.

Wat zegt de spreker in de samenvatting over
'Alleen de bergen zijn mijn vrienden'?

(meerdere antwoorden mogelijk)

1. Achtergrondinformatie schrijver
2. Hoe het boek tot stand is gekomen
3. Waar het boek over gaat
4. De schrijfstijl van de auteur.

Jouw mening en ondersteunende argumenten

Het klinkt misschien gek: je schrijft een objectieve tekst, maar toch moet je in een recensie je eigen mening geven én argumenten die het standpunt ondersteunen. Zorg dat je zinnen in begrijpelijk taal geformuleerd zijn.

Doe je dat niet, dan wordt het voor de lezer tamelijk onduidelijk wat je bedoelt. 

Voorbeeld...

van een slechte recensie.

Wat valt je op aan de schrijfstijl/zinsbouw? Bevat de recensie argumenten? Wat vind je van deze argumenten? Zijn ze overtuigend?

Voorbeeld...

van een slechte recensie.

Wat valt je op aan de schrijfstijl/zinsbouw? Bevat de recensie argumenten? Wat vind je van deze argumenten? Zijn ze overtuigend?

Wat bedoelt de spreker met 'Eigenlijk is het een simpel verhaal..... maar de zinnen zijn gebeeldhouwd'?

1. Simpel verhaal met stijve zinnen
2. Simpel verhaal, maar prachtig geschreven
3. Een simpel verhaal, prachtig geschreven, het is een pareltje.
4. Simpel verhaal, maar moeilijk te volgen.

Er is sprake van een tegenstelling: een simpel verhaal - metaforen om van te smullen. Waarom wordt deze tegenstelling gebruikt?

1. Een simpel verhaal moet ingewikkeld zijn.
2. Een simpel verhaal is nooit zomaar simpel, er zit meer achter de taal.
3. Een simpel verhaal is eigenlijk heel moeilijk te schrijven.
4. Een simpel verhaal krijgt diepgang door het taalgebruik.

Geeft de spreker een spoiler weg als haar gevraagd wordt een voorbeeld te geven van een gebeeldhouwde zin?

1. Ja
2. Nee

Niet geschikt voor donkere, stille nachten!

Hou jij van griezelverhalen? Spannende spookverhalen waarvan de haartjes op je armen tijdens het lezen langzaam overeind gaan staan? Edgar, de hoofdpersoon uit het boek ‘De verschrikkelijke verhalen van oom M.’ van schrijver Chris Priestley, is dol op dit soort verhalen. En hij heeft geluk: hij heeft een oom die er geen genoeg van krijgt ze te vertellen.

'Hij tikte met zijn vingers tegen elkaar en ik zag zijn wolfachtige glimlach in de schaduw. ‘Ik ken een verhaal over zo’n boom,’ zei mijn oom. Wil je het horen, Edgar?’ ‘Ja, heel graag.’ Uiteindelijk was dat de reden dat ik daar was. ‘Misschien is het wel een beetje te eng voor jou.’ ‘Dat geeft niet, oom,’ zei ik met meer moed dan ik eigenlijk voelde, want ik was net als iemand die nadat hij naar het hoogste punt van een achtbaan is gegaan, enige twijfel begint te voelen. ‘Goed dan,’ zei oom Montague, terwijl hij naar het vuur keek. ‘Dan zal ik maar beginnen…’ Edgars oom woont in een groot oud huis midden in het bos. De weg ernaartoe is lang, met treurige kale bomen langs het pad en een klemmend tuinhek op het eind. Soms staan de kinderen uit het dorp zwijgend tussen de bomen. Edgar is elke keer blij als hij weer veilig binnen is, in de studeerkamer van oom Montague. Daar, bij het brandende haardvuur en met een kop warme thee binnen handbereik, luistert Edgar ademloos naar de verhalen van zijn oom. Onheilspellende verhalen met namen als ‘De on-deur’, ‘Het duivelse uiteinde van de bank’ en ‘Offerandes’. In elk verhaal speelt een vreemd voorwerp een belangrijke rol, en op een gegeven moment begint Edgar zich af te vragen hoe het kan dat oom M. al die voorwerpen in zijn huis heeft staan. De verhalen waren allemaal toch maar verzonnen? Of niet? Krijg je hiervan al rillingen, dan kun je maar beter niet aan ‘De verschrikkelijke verhalen van oom M.’ beginnen. De verhalen die oom Montague vertelt zijn soms namelijk behoorlijk eng. Niet omdat er afgehakte armen of benen in het rond vliegen. Of omdat er steeds allemaal vampiers en weerwolven in opduiken, zoals we dat uit de griezelboeken van bijvoorbeeld Paul van Loon kennen. Nee, in dit boek wordt de spanning juist langzaam opgevoerd. Dat zit hem in de rustige vertelstem van oom M., het flakkerende kaarslicht en de langwerpige schaduwen op de muren. Tel daar het onverwachte einde en de geheimzinnige, sfeervolle zwart-wit illustraties van David Roberts bij op en je bent van kippenvel verzekerd. ‘De verschrikkelijke verhalen van oom M.’ is een prachtig spookboek dat je zeker moet lezen. Maar misschien niet als je alleen thuis bent en het buiten al donker is!

Marlous.

zei mijn oom. Wil je het horen, Edgar?’ ‘Ja, heel graag.’ Uiteindelijk was dat de reden dat ik daar was. ‘Misschien is het wel een beetje te eng voor jou.’ ‘Dat geeft niet, oom,’ zei ik met meer moed dan ik eigenlijk voelde, want ik was net als iemand die nadat hij naar het hoogste punt van een achtbaan is gegaan, enige twijfel begint te voelen. ‘Goed dan,’ zei oom Montague, terwijl hij naar het vuur keek. ‘Dan zal ik maar beginnen…’ Edgars oom woont in een groot oud huis midden in het bos. De weg ernaartoe is lang, met treurige kale bomen langs het pad en een klemmend tuinhek op het eind. Soms staan de kinderen uit het dorp zwijgend tussen de bomen. Edgar is elke keer blij als hij weer veilig binnen is, in de studeerkamer van oom Montague. Daar, bij het brandende haardvuur en met een kop warme thee binnen handbereik, luistert Edgar ademloos naar de verhalen van zijn oom. Onheilspellende verhalen met namen als ‘De on-deur’, ‘Het duivelse uiteinde van de bank’ en ‘Offerandes’. In elk verhaal speelt een vreemd voorwerp een belangrijke rol, en op een gegeven moment begint Edgar zich af te vragen hoe het kan dat oom M. al die voorwerpen in zijn huis heeft staan. De verhalen waren allemaal toch maar verzonnen? Of niet? Krijg je hiervan al rillingen, dan kun je maar beter niet aan ‘De verschrikkelijke verhalen van oom M.’ beginnen. De verhalen die oom Montague vertelt zijn soms namelijk behoorlijk eng. Niet omdat er afgehakte armen of benen in het rond vliegen. Of omdat er steeds allemaal vampiers en weerwolven in opduiken, zoals we dat uit de griezelboeken van bijvoorbeeld Paul van Loon kennen. Nee, in dit boek wordt de spanning juist langzaam opgevoerd. Dat zit hem in de rustige vertelstem van oom M., het flakkerende kaarslicht en de langwerpige schaduwen op de muren. Tel daar het onverwachte einde en de geheimzinnige, sfeervolle zwart-wit illustraties van David Roberts bij op en je bent van kippenvel verzekerd. ‘De verschrikkelijke verhalen van oom M.’ is een prachtig spookboek dat je zeker moet lezen. Maar misschien niet als je alleen thuis bent en het buiten al donker is!

ernaartoe is lang, met treurige kale bomen langs het pad en een klemmend tuinhek op het eind. Soms staan de kinderen uit het dorp zwijgend tussen de bomen. Edgar is elke keer blij als hij weer veilig binnen is, in de studeerkamer van oom Montague. Daar, bij het brandende haardvuur en met een kop warme thee binnen handbereik, luistert Edgar ademloos naar de verhalen van zijn oom. Onheilspellende verhalen met namen als ‘De on-deur’, ‘Het duivelse uiteinde van de bank’ en ‘Offerandes’. In elk verhaal speelt een vreemd voorwerp een belangrijke rol, en op een gegeven moment begint Edgar zich af te vragen hoe het kan dat oom M. al die voorwerpen in zijn huis heeft staan. De verhalen waren allemaal toch maar verzonnen? Of niet? Krijg je hiervan al rillingen, dan kun je maar beter niet aan ‘De verschrikkelijke verhalen van oom M.’ beginnen. De verhalen die oom Montague vertelt zijn soms namelijk behoorlijk eng. Niet omdat er afgehakte armen of benen in het rond vliegen. Of omdat er steeds allemaal vampiers en weerwolven in opduiken, zoals we dat uit de griezelboeken van bijvoorbeeld Paul van Loon kennen. Nee, in dit boek wordt de spanning juist langzaam opgevoerd. Dat zit hem in de rustige vertelstem van oom M., het flakkerende kaarslicht en de langwerpige schaduwen op de muren. Tel daar het onverwachte einde en de geheimzinnige, sfeervolle zwart-wit illustraties van David Roberts bij op en je bent van kippenvel verzekerd. ‘De verschrikkelijke verhalen van oom M.’ is een prachtig spookboek dat je zeker moet lezen. Maar misschien niet als je alleen thuis bent en het buiten al donker is!

verhaal speelt een vreemd voorwerp een belangrijke rol, en op een gegeven moment begint Edgar zich af te vragen hoe het kan dat oom M. al die voorwerpen in zijn huis heeft staan. De verhalen waren allemaal toch maar verzonnen? Of niet? Krijg je hiervan al rillingen, dan kun je maar beter niet aan ‘De verschrikkelijke verhalen van oom M.’ beginnen. De verhalen die oom Montague vertelt zijn soms namelijk behoorlijk eng. Niet omdat er afgehakte armen of benen in het rond vliegen. Of omdat er steeds allemaal vampiers en weerwolven in opduiken, zoals we dat uit de griezelboeken van bijvoorbeeld Paul van Loon kennen. Nee, in dit boek wordt de spanning juist langzaam opgevoerd. Dat zit hem in de rustige vertelstem van oom M., het flakkerende kaarslicht en de langwerpige schaduwen op de muren. Tel daar het onverwachte einde en de geheimzinnige, sfeervolle zwart-wit illustraties van David Roberts bij op en je bent van kippenvel verzekerd. ‘De verschrikkelijke verhalen van oom M.’ is een prachtig spookboek dat je zeker moet lezen. Maar misschien niet als je alleen thuis bent en het buiten al donker is!

omdat er steeds allemaal vampiers en weerwolven in opduiken, zoals we dat uit de griezelboeken van bijvoorbeeld Paul van Loon kennen. Nee, in dit boek wordt de spanning juist langzaam opgevoerd. Dat zit hem in de rustige vertelstem van oom M., het flakkerende kaarslicht en de langwerpige schaduwen op de muren. Tel daar het onverwachte einde en de geheimzinnige, sfeervolle zwart-wit illustraties van David Roberts bij op en je bent van kippenvel verzekerd. ‘De verschrikkelijke verhalen van oom M.’ is een prachtig spookboek dat je zeker moet lezen. Maar misschien niet als je alleen thuis bent en het buiten al donker is!

oom M.’ is een prachtig spookboek dat je zeker moet lezen. Maar misschien niet als je alleen thuis bent en het buiten al donker is!

Beantwoord de volgende vragen:

1) Heeft deze recensie een duidelijke inleiding? Waaraan zie je dat?

2) Tot welk genre hoort het besproken boek?

3) Hoe kun je een citaat in deze recensie herkennen?

4) Met welke andere schrijver vergelijkt de recensie dit boek?

5) Wat vind je van de titel?

waarom niet.

Beantwoord de volgende vragen:

6) Noem drie redenen waarom deze recensent dit een goed boek vindt.

7) Geef een voorbeeld van een persoonlijke mening in deze recensie, waar je het niet mee eens hoeft te zijn. Leg uit waarom niet.

https:

Tot slot

Het taalgebruik van je recensie is belangrijk. 

Hoe enthousiaster je over het boek kunt vertellen, hoe prettiger het voor de lezer is. 

Er volgt na deze dia nog een laatste fragment (20 seconden) met een open vraag. 

In 20 seconden weet de spreker zijn enthousiasme over te brengen.
Wat zegt hij over het boek?

Zelf aan de slag

Voor deze opdracht mag je je mobiele telefoon gebruiken. Ga naar de site www.crimezone.nl. 

1) Schrijf één titel op die je aanspreekt. Vertel ook waarom deze titel je aanspreekt.

2) Schrijf één titel op van het boek dat je zou willen lezen door de recensie. Leg ook uit waarom.

3) Noteer minstens tien woorden uit een recensie die een mening aanduiden.

4) Noteer drie zinnen uit een recensie die feitelijke informatie geven.

Lees de twee recensies die je vindt bij het huiswerk in Magister.

Bedenk tijdens het lezen wat je goed en slecht vindt. 

Schrijf in je schrift twee rijtjes. In het ene rijtje schrijf je op wat je vooral niet moet doen in je recensie. Dit rijtje noem je de don’ts. In het rijtje met do’s schrijf je tips op die jou kunnen helpen om een goede recensie te kunnen schrijven.

Wat moet je niet doen?

Wat moet je juist wel doen?

Wat heb je geleerd over een recensie?

De inleiding

De titel mag een vraag zijn.

1. Ja, en moet pakkend zijn.
2. Nee, en moet pakkend zijn.
3. Ja, en mag de titel van de film bevatten.
4. Nee, en mag de titel van de film bevatten.

In de inleiding worden de volgende punten benoemd:

1. onderwerp, einde en voorbeelden
2. onderwerp, argumenten, voorbeelden
3. onderwerp, genre en argumenten
4. onderwerp, titel , regisseur/achtergrondinformatie en genre

Huiswerk

Schrijf de inleiding van je bouwplan.

Recensie Schaduwzuster

Bespreek in je groepje de volgende uitspraken:

1 in de recensie wordt verklapt hoe het verhaal afloopt;

2 in de recensie worden enkele hoofdpersonen genoemd;

3 de recensie is alleen maar negatief over dit boek;

4 in de recensie wordt het boek vergeleken met andere boeken in dit genre.

In de recensie wordt verklapt hoe het verhaal afloopt.

In de recensie worden enkele hoofdpersonen genoemd.

De recensie is alleen maar negatief over dit boek.

In de recensie wordt het boek vergeleken met andere boeken in dit genre.

De kern bevat

1. de titel en achtergrondinformatie
2. beoordelingswoorden en een conclusie
3. korte samenvatting en beoordelingswoorden
4. het onderwerp en een korte samenvatting

De kern bevat:

1. beoordelingswoorden, argumenten, voorbeelden en signaal
2. argumenten, voorbeelden en spoilers
3. beoordelingswoorden, argumenten en spoilers
4. spoilers en signaalwoorden

Nieuw Nederlands als naslagwerk

Gebruik voor het schrijven van je recensie je lesboek (Nieuw Nederlands 6e editie) als naslagwerk.

De volgende hoofdstukken en paragrafen kun je gebruiken:

Lezen 

Schrijven 

Woordenschat

Formuleren

Spelling.