Volgens Astrid Boon is het van belang dat scholen gaan nadenken over hun eigen straffen. De meeste scholen laten het aan afzonderlijke leraren over wat voor straffen er worden opgelegd en bemoeien zich daar verder niet mee. Dat komt de eenduidigheid van de straffen, en dus ook de effectiviteit ervan, uiteraard niet ten goede. Bovendien weigeren schoolleiders vaak erover na te denken, omdat ze ervan uitgaan dat straffen eigenlijk niet nodig moet zijn, aldus Astrid Boon. 'De onderliggende gedachte is vaak dat kinderen zelf hun verantwoordelijkheid wel nemen, dat ze uit zichzelf gemotiveerd zouden moeten zijn, dat er een dialoog moet ontstaan. Modieuze gedachten. Maar zo werkt het bij pubers helaas niet.'