Homerische kwestie

• Grieks
• Middelbare school
• vwo
• Leerjaar 6

Wanneer leefde Homeros?

1. 12e eeuw v.C.
2. 8e eeuw v.C.
3. 4e eeuw v.C.
4. het jaar nul

Waar kwam Homeros vandaan?

1. Smyrna, net als ἀγιος Νικολαος
2. Athene, net als de tragedieschrijvers
3. Troje, daarom schreef hij er zoveel over
4. Ergens in of in de buurt van Klein-Azië

Waardering in de oudheid

• Lesstof om te leren lezen en schrijven
  
• Iedere Griekse jongen moest hele passages uit het hoofd leren
  
• ὁ ποιητής
• Homeros werd veel geciteerd én herkend
• Bron van literatuur
• Vader van alle kennis en wetenschappen
• Gemeenschappelijke identiteit aan alle Grieken

Wat is 'orale traditie'?

Wat schreef Homeros?

1. Sowieso de Odyssee en de Ilias
2. Helemaal niets, hij droeg het alleen voor
3. Waarschijnlijk de Ilias en misschien de Odyssee
4. Hij was koning dus hij liet zijn knecht schrijven

Wat is 'de homerische kwestie'?

Homerische kwestie

De homerische kwestie is de benaming voor de vragen omtrent de herkomst van de Ilias en de Odyssee, met name wat betreft het auteurschap van Homerus.

Er zijn inconsistenties in zowel inhoud als stijl aan te wijzen.

Wolf beweerde in de 18e eeuw dat beide epen samenvoegingen zijn van werken van verschillende dichters, die door één rapsode in zijn huidige vorm is gezet en op schrift is gesteld.

Twee standpunten

• Analytici: Epen niet door één dichter geschreven
• Unitariërs:  Epen wel door één dichter geschreven

Analytici

• Ilias en Odyssee zijn mengsel van kortere, onafhankelijk van elkaar bedachte verhalen van verschillende dichters.
• Onderzoeksmethode: zo veel mogelijk tegenstrijdigheden zoeken
• Doel: analyseren wat bij wat hoort en oorspronkelijke versie reconstrueren

Unitariërs

• Ilias en Odyssee vormen elk een eenheid en vertonen zo’n samenhang dat ze wel door één briljante dichter gecomponeerd moeten zijn.
  
• Argumenten:
  

 - Zorgvuldig geplande opbouw

 - consequent hoog artistiek gehalte

 - vele vooruit- en terugverwijzingen

Optie C: Milman Parry

Onderzoek:

 - formules dienen om bepaalde ruimte in het

    vers te vullen

 - veelvuldig gebruik van vaste structuurelemen-

    ten zorgt voor formulair karakter

 - vergelijking met Joegoslavische orale epiek

Conclusie Parry

• Gebruik van formules bewijst dat epische poëzie werd voorgedragen en mondeling werd geïmproviseerd.
  
• Zangers improviseren steeds iets andere versies van bekende verhalen
  
• Homerus was zo’n zanger en vormde het eindpunt van een eeuwenlange mondelinge traditie
  

Nu:

• Theorie Parry door de meesten geaccepteerd
  
• Argumenten:

- Verklaring voor formulaire karakter
- Verklaring voor voorkomen van verschillende dialecten
- Verklaring voor voorkomen van taal uit verschillende periodes
- Epen zijn per versregel of deel van vers opgebouwd

Maar:

- onderzoek naar het gebruik van formules gaat verder.

- Egbert J Bakker: Homerus als orale poëzie:

onderscheid tussen:

• kern (wat wil de dichter vertellen )
• en periferie (niet noodzakelijk, aanvullend)

meer creatief dichterschap dan de pasklare bouwstenen van Parry