Godenverering bij de Vikingen en Grieken

Godenverering bij de Vikingen en Grieken

Leerdoel

Aan het einde van de les kun je de verschillen en overeenkomsten benoemen in de manier waarop de Vikingen en Grieken hun Goden aanbaden.

Wat weet je al over de manier waarop de Vikingen en Grieken hun Goden aanbaden?

Inleiding

De Vikingen en Grieken hadden elk hun eigen manier om hun Goden te aanbidden. Laten we eens kijken naar de overeenkomsten en verschillen.

Goden van de Vikingen

De Vikingen aanbaden goden zoals Odin, Thor en Freyja. Ze geloofden sterk in de macht van de natuur en de goden die deze beheersten.

Goden van de Grieken

De Grieken hadden een breed pantheon van goden en godinnen, zoals Zeus, Hera en Athena. Hun goden hadden menselijke eigenschappen en waren betrokken bij het dagelijks leven.

Tempels en rituelen

Beide culturen bouwden tempels en voerden rituelen uit om hun goden te eren. De Vikingen hadden bijvoorbeeld bloedige offers, terwijl de Grieken vaak ceremonies hielden in tempels.

Mythologie en verhalen

Zowel de Vikingen als de Grieken hadden uitgebreide mythologieën en verhalen over hun goden, die werden doorgegeven via mondelinge tradities en later op schrift werden gesteld.

Invloed op cultuur

De manier waarop de Vikingen en Grieken hun goden vereerden, had invloed op verschillende aspecten van hun cultuur, zoals kunst, literatuur en architectuur.

Afsluiting

We hebben nu de manieren waarop de Vikingen en Grieken hun goden aanbaden vergeleken. Wat zijn enkele belangrijke overeenkomsten en verschillen die je hebt opgemerkt?

Schrijf 3 dingen op die je deze les hebt geleerd.

De leerlingen voeren hier drie dingen in die ze in deze les hebben geleerd. Hiermee geven ze aan wat hun eigen leerrendement van deze les is.

Schrijf 2 dingen op waarover je meer wilt weten.

De leerlingen voeren hier twee dingen in waarover ze meer zouden willen weten. Hiermee vergroot je niet alleen betrokkenheid, maar geef je hen ook meer eigenaarschap.

Stel 1 vraag over iets dat je nog niet zo goed hebt begrepen.

De leerlingen geven hier (in vraagvorm) aan met welk onderdeel van de stof ze nog moeite. Voor de docent biedt dit niet alleen inzicht in de mate waarin de stof de leerlingen begrijpen/beheersen, maar ook een goed startpunt voor een volgende les.