Introduction
Is er in een steeds meer individueel ingerichte wereld behoefte aan rituelen als manier om te helen, te delen of te verstillen?
In deze opdracht is het de bedoeling om kinderen na te laten denken over manieren om het ritueel een plek te geven in hun dagelijkse leven, waarbij de nadruk ligt op het benaderen van zichzelf als kruispunt waar een veelvoud van verhalen samen komen.
De stadsdichter, Dean Bowen, heeft, gerelateerd aan de G/D THYSELF, de installatie van The Ummah Chroma in Het Nieuwe Instituut, een gedicht geschreven dat bedoeld is als startpunt voor een groepsgesprek met de leerlingen van groep 3, 4 en 5. In het gesprek wordt onderzocht op welke manier geschiedenis, gemeenschap en verbeelding samenkomen in hoe de leerlingen over zichzelf denken. Hierbij kan gedacht worden aan hoe familiegeschiedenissen, favoriete verhalen (boeken, films, enz.), lievelingseten, hobby’s, vakanties enzovoorts meegedragen worden. Waarom deze dingen belangrijk zijn en hoe ze een rol spelen in het dagelijkse leven van de leerlingen.
Het gesprek is erop gericht om de leerlingen zicht te geven op hoe ze verhalen, spullen en ideeën verzamelen, die hen maken tot wie ze zijn. Dit gebruiken we vervolgens als basis voor het bouwen van een altaar of plek waar we onze verhalen samenbrengen.
Vragen die daarbij centraal staan zijn: Wie ben je? Welke verhalen draag je bij je? Wat zijn bijzondere herinneringen, geuren of smaken die iets over jou zeggen? Welke handelingen doe je meerdere keren per dag of Wat zijn rituelen die je dagelijks doet? Heb je thuis ( of ergens anders) een favoriete plek waar je graag bent en waar je je rust vindt of even kunt opladen?