Recensie: Het ongemakkelijke dagboek van Henry K. Larsen – Susin Nielsen
Henry en zijn vader zijn verhuisd naar een nieuwe stad. In Vancouver weet niemand van HET en proberen ze in hun piepkleine appartement hun leven weer op te bouwen. Van therapeut Cecil krijgt Henry een notitieboek om belangrijke dingen in op te schrijven.
Susin Nielsen levert met Het ongemakkelijke dagboek van Henry K. Larsen een pijnlijk, eerlijk, maar ook humoristisch boek af dat een moeilijk onderwerp heel dichtbij brengt. Het gezin van Henry heeft iets vreselijks meegemaakt en HET heeft grote gevolgen voor Henry, zijn vader en moeder.
Hoofdpersonage Henry is een onhandige, mollige, roodharige tiener die nogal wat eigenaardigheden heeft. Toch is hij ook een heel normale jongen met dromen en passies. Ondanks het vrij geïsoleerde bestaan dat Henry en zijn vader proberen te leiden, wurmen een hoop goedbedoelende mensen zich toch hun leven binnen. Zo zijn er de nieuwsgierige Indiase buurman die ongevraagd eten voor ze blijft klaarmaken, de buurvrouw die een oogje lijkt te hebben op Henry’s vader, de wat sullige, maar erg enthousiaste Farley met dezelfde passie voor worstelen, therapeut Cecil en een clubje quizfanaten op school. Vooral de vriendschap tussen Farley en Henry is geweldig. Henry aarzelt eerst, maar Farley is niet te stuiten.
Door er een dagboek van te maken kruipt de lezer in de huid van Henry en ervaart het schuldgevoel, de woede, het verdriet, de onzekerheid. Met spottende opmerkingen probeert hij de situatie de baas te blijven. De directe stijl en de spot geven het verhaal vaart en wekken de nodige nieuwsgierigheid op.
Het ongemakkelijke dagboek van Henry K. Larsen weet indruk te maken. Nielsen treft de lezer vol in het hart. Het is een kunst om zo’n zwaar thema op deze prachtige en luchtige wijze te brengen en wanneer het boek uit is, blijkt Henry moeilijk om los te laten.