5 Grieks Kroisos en Solon 5-03 Tekst III

• Aardrijkskunde
• Middelbare school
• vmbo lwoo
• Leerjaar 1

Kroisos en Solon

Wat gaan we doen vandaag? 

Vocabulaire 

Laatste zin tekst II 

Ruimte om zelf te vertalen 

Nakijken gelezen tekst 

 "Κοίῃ δὴ κρίνεις Τέλλον εἶναι ὀλβιώτατον;" 

 "Κοίῃ δὴ κρίνεις Τέλλον εἶναι ὀλβιώτατον;" 

 Ὁ δὲ εἶπε Τέλλῳ τοῦτο μὲν τῆς πόλιος εὖ ἡκούσης παῖδες ἦσαν καλοί τε κἀγαθοί, καί σφι εἶδε ἅπασι τέκνα ἐκγενόμενα καὶ πάντα παραμείναντα· 

 Ὁ δὲ εἶπε·

Τέλλῳ τοῦτο μὲν                         παῖδες ἦσαν καλοί τε κἀγαθοί, 

                 τῆς πόλιος εὖ ἡκούσης 

καί εἶδε 

   σφι ἅπασι τέκνα ἐκγενόμενα    (acp)

   καὶ πάντα παραμείναντα· 

Krasis:

κἀγαθοί = καὶ ἀγαθοί

                 

τοῦτο δὲ τοῦ βίου εὖ ἥκοντι, ὡς τὰ παρ ̓ ἡμῖν, τελευτὴ τοῦ βίου λαμπροτάτη ἐπεγένετο· 

τοῦτο δὲ 

    τοῦ βίου εὖ ἥκοντι, 

                                            <ὡς τὰ παρ ̓ ἡμῖν,> 

τελευτὴ τοῦ βίου λαμπροτάτη ἐπεγένετο· 

γενομένης γὰρ Ἀθηναίοισι μάχης πρὸς τοὺς ἀστυγείτονας ἐν Ἐλευσῖνι, βοηθήσας καὶ τροπὴν ποιήσας τῶν πολεμίων

ἀπέθανε κάλλιστα, καί μιν Ἀθηναῖοι δημοσίῃ τε ἔθαψαν αὐτοῦ τῇ περ ἔπεσε καὶ ἐτίμησαν μεγάλως."

    γενομένης γὰρ Ἀθηναίοισι μάχης πρὸς τοὺς ἀστυγείτονας       

    ἐν Ἐλευσῖνι, 

    βοηθήσας 

    καὶ τροπὴν ποιήσας τῶν πολεμίων

ἀπέθανε κάλλιστα, 

καί μιν Ἀθηναῖοι δημοσίῃ τε ἔθαψαν 

     <αὐτοῦ τῇ περ ἔπεσε> 

καὶ ἐτίμησαν μεγάλως.">

Ὡς δὲ τὰ κατὰ τὸν Τέλλον προετρέψατο ὁ Σόλων τὸν Κροῖσον εἴπας πολλά τε καὶ ὀλβία, ἐπειρώτα τίνα δεύτερον μετ᾽ ἐκεῖνον ἴδοι, δοκέων πάγχυ δευτερεῖα γῶν οἴσεσθαι. 

    <Ὡς δὲ τὰ κατὰ τὸν Τέλλον προετρέψατο ὁ Σόλων τὸν     

       Κροῖσον 

                  εἴπας πολλά τε καὶ ὀλβία, 

ἐπειρώτα 

        τίνα δεύτερον μετ᾽ ἐκεῖνον ἴδοι, 

     

        δοκέων πάγχυ δευτερεῖα γῶν οἴσεσθαι. 

 Ὁ δ᾽ εἶπε· "Κλέοβίν τε καὶ Βίτωνα. Τούτοισι γὰρ ἐοῦσι γένος Ἀργείοισι
βίος τε ἀρκέων ὑπῆν, καὶ πρὸς τούτῳ ῥώμη σώματος τοιήδε· 

 Ὁ δ᾽ εἶπε· 

"Κλέοβίν τε καὶ Βίτωνα. 

Τούτοισι γὰρ                                 βίος τε ἀρκέων ὑπῆν,

             ἐοῦσι γένος Ἀργείοισι  

καὶ πρὸς τούτῳ ῥώμη σώματος τοιήδε· 

 ἀεθλοφόροι τε ἀμφότεροι ὁμοίως ἦσαν, καὶ δὴ καὶ λέγεται ὅδε ὁ λόγος·

 ἀεθλοφόροι τε ἀμφότεροι ὁμοίως ἦσαν, 

καὶ δὴ καὶ λέγεται ὅδε ὁ λόγος·

ἐούσης ὁρτῆς τῇ Ἥρῃ τοῖσι Ἀργείοισι ἔδεε πάντως τὴν μητέρα αὐτῶν ζεύγεϊ κομισθῆναι ἐς τὸ ἱρόν, οἱ δέ 

       ἐούσης ὁρτῆς τῇ Ἥρῃ τοῖσι Ἀργείοισι 

ἔδεε πάντως 

     τὴν μητέρα αὐτῶν ζεύγεϊ κομισθῆναι ἐς τὸ ἱρόν, 

                 A                                       I

οἱ δέ σφι βόες ἐκ τοῦ ἀγροῦ οὐ παρεγίνοντο ἐν ὥρῃ· 

οἱ δέ σφι βόες ἐκ τοῦ ἀγροῦ οὐ παρεγίνοντο ἐν ὥρῃ· 

ἐκκληιόμενοι δὲ τῇ ὥρῃ οἱ νεηνίαι
ὑποδύντες αὐτοὶ ὑπὸ τὴν ζεύγλην εἷλκον τὴν ἅμαξαν, ἐπὶ τῆς ἁμάξης δέ σφι ὠχέετο ἡ μήτηρ, σταδίους δὲ πέντε καὶ τεσσεράκοντα διακομίσαντες ἀπίκοντο ἐς τὸ ἱρόν. 

ἐκκληιόμενοι δὲ τῇ ὥρῃ 

οἱ νεηνίαι ........ εἷλκον τὴν ἅμαξαν, 

      ὑποδύντες αὐτοὶ ὑπὸ τὴν ζεύγλην

ἐπὶ τῆς ἁμάξης δέ σφι ὠχέετο ἡ μήτηρ, 

        σταδίους δὲ πέντε καὶ τεσσεράκοντα διακομίσαντες 

ἀπίκοντο ἐς τὸ ἱρόν. 

Ταῦτα δέ σφι ποιήσασι καὶ ὀφθεῖσι ὑπὸ τῆς πανηγύριος τελευτὴ τοῦ βίου ἀρίστη ἐπεγένετο, διέδεξέ τε ἐν τούτοισι ὁ θεὸς ὡς ἄμεινον εἴη ἀνθρώπῳ τεθνάναι μᾶλλον ἢ ζώειν. 

    Ταῦτα δέ σφι ποιήσασι 

    καὶ ὀφθεῖσι ὑπὸ τῆς πανηγύριος 

τελευτὴ τοῦ βίου ἀρίστη ἐπεγένετο, 

διέδεξέ τε ἐν τούτοισι ὁ θεὸς 

   <ὡς ἄμεινον εἴη ἀνθρώπῳ τεθνάναι μᾶλλον ἢ ζώειν.> 

Ἀργεῖοι μὲν γὰρ περιστάντες ἐμακάριζον τῶν νεηνιέων τὴν ῥώμην, αἱ δὲ Ἀργεῖαι τὴν μητέρα αὐτῶν, οἵων τέκνων ἐκύρησε.  

Ἀργεῖοι μὲν γὰρ ...  ἐμακάριζον τῶν νεηνιέων τὴν ῥώμην, 

         περιστάντες

αἱ δὲ Ἀργεῖαι τὴν μητέρα αὐτῶν, 

     

     <οἵων τέκνων ἐκύρησε.>  

Ἡ δὲ μήτηρ περιχαρής ἐοῦσα τῷ τε ἔργῳ καὶ τῇ φήμῃ, στᾶσα ἀντίον τοῦ
ἀγάλματος εὔχετο Κλεόβι τε καὶ Βίτωνι τοῖσι ἑωυτῆς τέκνοισι, οἵ μιν ἐτίμησαν μεγάλως, τὴν θεὸν δοῦναι τὸ ἀνθρώπῳ τυχεῖν ἄριστον ἐστί. 

    Ἡ δὲ μήτηρ περιχαρής ἐοῦσα τῷ τε ἔργῳ καὶ τῇ φήμῃ, 

    στᾶσα ἀντίον τοῦ
ἀγάλματος 

εὔχετο 

    Κλεόβι τε καὶ Βίτωνι τοῖσι ἑωυτῆς τέκνοισι, 

         <οἵ μιν ἐτίμησαν μεγάλως>, 

    τὴν θεὸν δοῦναι 

              A        I 

                                  <τὸ ἀνθρώπῳ τυχεῖν ἄριστον ἐστί.> 

Μετὰ ταύτην δὲ τὴν εὐχὴν ὡς ἔθυσάν τε καὶ εὐωχήθησαν, κατακοιμηθέντες ἐν αὐτῷ τῷ ἱρῷ οἱ νεηνίαι οὐκέτι ἀνέστησαν ἀλλ᾽ ἐν τέλεϊ τούτῳ ἔσχοντο. 

Μετὰ ταύτην δὲ τὴν εὐχὴν 

   <ὡς ἔθυσάν τε καὶ εὐωχήθησαν,> 

     κατακοιμηθέντες ἐν αὐτῷ τῷ ἱρῷ 

οἱ νεηνίαι οὐκέτι ἀνέστησαν ἀλλ᾽ ἐν τέλεϊ τούτῳ ἔσχοντο. 

 Ἀργεῖοι δὲ σφέων εἰκόνας ποιησάμενοι ἀνέθεσαν ἐς Δελφοὺς ὡς ἀριστῶν γενομένων." 

 Ἀργεῖοι δὲ ....  ἀνέθεσαν ἐς Δελφοὺς 

       σφέων εἰκόνας ποιησάμενοι

<ὡς ἀριστῶν γενομένων.">