Psychofarmaca
1 / 27
La durée de la leçon est: 60 minÉléments de cette leçon
Slide 1 - Diapositive
Cet élément n'a pas d'instructions
Wat zijn psychofarmaca?
Slide 2 - Carte mentale
Cet élément n'a pas d'instructions
Slide 3 - Diapositive
Cet élément n'a pas d'instructions
Slide 4 - Lien
Cet élément n'a pas d'instructions
Slide 5 - Diapositive
Psychofarmaca zijn medicijnen die invloed hebben op het centrale zenuwstelsel en werkzaam zijn tegen psychische aandoeningen waaronder psychose, schizofrenie, depressie en angststoornissen. Voorbeelden van veel voorgeschreven psychofarmaca zijn: haloperidol [Haldoll, risperidon [Risperdall, citalopram [Cipramill, oxazepam [Serestal, temazepam [Normisonl.
Slide 6 - Diapositive
Cet élément n'a pas d'instructions
Slide 7 - Diapositive
Cet élément n'a pas d'instructions
Slide 8 - Diapositive
Cet élément n'a pas d'instructions
Slide 9 - Diapositive
Cet élément n'a pas d'instructions
Slide 10 - Diapositive
Cet élément n'a pas d'instructions
Slide 11 - Diapositive
De vraag is welk middel nu precies werkt bij wieSoms heeft medicatie niet het gewenste effect, doordat antidepressiva te snel of juist te langzaam weer in het lichaam worden afgebroken. Het verschil in medicijnafbraak is aangeboren. Als de afbraak te snel is, werkt het medicijn niet. Is het te langzaam, dan kan het medicijn zich in het lichaam opstapelen en vervelende bijwerkingen veroorzaken.
SSRI’s worden over het algemeen goed verdragen en zijn meestal eerste keus.
SSRI’s worden over het algemeen goed verdragen en zijn meestal eerste keus.
Maar TCA’s lijken weer beter te werken bij mensen met een ernstige depressie, die zijn opgenomen in een klinische voorziening. Ook voor een depressie met psychotische kenmerken gaat de voorkeur uit naar een TCA.
Slide 12 - Diapositive
Cet élément n'a pas d'instructions
Slide 13 - Diapositive
Je hersenen bevatten chemische boodschappers (neurotransmitters) die ervoor zorgen dat informatie van het ene deel van je hersenen naar het andere deel wordt overgedragen. Eén van deze stoffen die hiervoor zorgt heet dopamine.
De onbewezen hypothese van de biologische psychiatrie is dat hoge concentraties dopamine maken dat de hersenen anders gaan werken en dat informatie anders wordt doorgegeven, waardoor er een staat van ‘hyper-betekenis’ kan ontstaan – dus psychose. Antipsychotische medicatie verminderen de signalen van dopamine in je hersenen, waardoor er meer kans zou zijn dat de informatie op de goede manier wordt doorgegeven Antipsychotica kunnen nare bijwerkingen geven. Dit verschilt per medicijn. Je kunt niet van tevoren voorspellen welk middel bij jou het beste zal werken, het is een kwestie van proberen. Gelukkig zijn de bijwerkingen van de verschillende medicijnen wat beter te voorspellen.
Antipsychotica in de vorm van een injectie wordt ook wel een depot genoemd, of langwerkende antipsychotica.Bij depots/injecties gaat het vaak om hogere doseringen van een bepaald middel. Door de samenstelling is de werking sterk vertraagd en hoeft de gebruiker maar eens in de twee tot vier weken een nieuwe dosis te krijgen. Depot-medicatie moet met regelmaat en op vaste tijden worden toegediend, hier bestaan speciale depot-poli’s voor.
Antipsychotica in de vorm van een injectie wordt ook wel een depot genoemd, of langwerkende antipsychotica.Bij depots/injecties gaat het vaak om hogere doseringen van een bepaald middel. Door de samenstelling is de werking sterk vertraagd en hoeft de gebruiker maar eens in de twee tot vier weken een nieuwe dosis te krijgen. Depot-medicatie moet met regelmaat en op vaste tijden worden toegediend, hier bestaan speciale depot-poli’s voor.
Het kan handig zijn om voor een depot te kiezen als je steeds vergeet om je medicijnen in te nemen, of als je zelf de neiging hebt om teveel of te weinig van de medicijnen in te nemen – en dus een risico loopt. Depot medicatie is een langwerkend middel, waarvan de dosis minder snel kan worden aangepast.
Slide 14 - Diapositive
https://www.psychosenet.nl/medicatie/antipsychotica/antipsychotica-bijwerkingen-keuzetool/
Slide 15 - Diapositive
Cet élément n'a pas d'instructions
Slide 16 - Diapositive
Cet élément n'a pas d'instructions
Slide 17 - Diapositive
Cet élément n'a pas d'instructions
Slide 18 - Diapositive
Ook bij probleemgedrag [bijvoorbeeld roepen, dwalen, of agressieve uitingen] worden regelmatig psychofarmaca voorgeschreven. In dat geval worden ze vooral gebruikt vanwege de rustgevende werking en behandelen ze niet de oorzaak van het gedrag.
Slide 19 - Diapositive
De arts zet vaak antidepressiva maar ook andere geneesmiddelen in tegen angst. Deze medicijnen veroorzaken bij sommige patiënten bijwerkingen. Deze verdwijnen vaak na een paar weken, maar het is van cruciaal belang om een arts te raadplegen als deze ondraaglijk zijn of niet verdwijnen. Sommige artsen adviseren om de anti-angstmedicatie met voedsel in te nemen om bijwerkingen te minimaliseren of om anders om ze voor het slapengaan in te nemen, zodat het medicijn de slaap niet verstoort. De bijwerkingen die een patiënt ervaart, variëren en hangen af van het type medicatie. Om bijwerkingen te verlichten, past de arts geleidelijk de dosering aan of schrijft hij een ander medicijn of een andere vorm van therapie voor. Het is essentieel om nooit te stoppen met het nemen van medicatie zonder medisch toezicht, omdat dit mogelijk ontwenningsverschijnselen veroorzaakt
Slide 20 - Diapositive
Cet élément n'a pas d'instructions
Slide 21 - Diapositive
Cet élément n'a pas d'instructions
Slide 22 - Diapositive
Groep van medicijnen (zie hieronder) die het centrale zenuwstelsel en daarmee de psychische functies stimuleren.
Mogelijke toepassingen van psychostimulantia (o.a.):
- aandachtstekort-stoornis met hyperactiviteit (= ADHD), als therapie-ondersteunende medicatie
- narcolepsie (= slaapzucht)
Opmerking
Psychostimulantia mogen niet worden toegepast om de eetlust te remmen, de geestelijke prestaties op te voeren en/of ouderen geestelijk te stimuleren. Dit wordt als misbruik gezien.
Slide 23 - Diapositive
Groep van medicijnen (zie hieronder) die het centrale zenuwstelsel en daarmee de psychische functies stimuleren.
Mogelijke toepassingen van psychostimulantia (o.a.):
- aandachtstekort-stoornis met hyperactiviteit (= ADHD), als therapie-ondersteunende medicatie
- narcolepsie (= slaapzucht)Stimulantia hebben een stimulerende werking op het zenuwstelsel. Hierdoor worden de impulsen die door de zenuwcellen door het lichaam worden verstuurd, beter voortgeleid. De motoriek kan hierdoor veranderen (in het algemeen verbeteren). De paradox dat mensen met een aandoening als ADHD gebaat zijn bij een stimulerend middel (Ritalin), is te verklaren uit het feit dat ook hersengebieden die zorgen voor impulscontrole (zoals de prefrontale cortex) gestimuleerd worden. Het is bekend dat een groot aantal mensen met ADHD 's avonds voor het slapen gaan een kop koffie drinkt om beter in slaap te kunnen komen.
Opmerking
Psychostimulantia mogen niet worden toegepast om de eetlust te remmen, de geestelijke prestaties op te voeren en/of ouderen geestelijk te stimuleren. Dit wordt als misbruik gezien.Stimulantia kunnen in de sport worden aangewend als doping. Onder meer in de wielrensport nam dit ongeoorloofd gebruik een hoge vlucht in de jaren 60, onder meer van het middel Réactivan. Met name de aan doping gerelateerde dramatische dood van wielrenner Tom Simpson tijdens de beklimming van de Mont Ventoux op 13 juli 1967 tijdens de Ronde van Frankrijk 1967 leidde tot een sterke roep om verdere bestrijding, hoewel het probleem alsmaar niet kon worden uitgeroeid, doordat sporters en medische begeleiders telkens andere stimulerende middelen vonden alsook methoden om dopingtests te misleiden.
Slide 24 - Diapositive
Cet élément n'a pas d'instructions
Slide 25 - Diapositive
Cet élément n'a pas d'instructions
Slide 26 - Diapositive
Cet élément n'a pas d'instructions
Slide 27 - Diapositive
Cet élément n'a pas d'instructions
