Herhaling voornaamwoorden

• Nederlands
• Middelbare school
• vmbo g, t, mavo
• Leerjaar 2

Woordsoorten: 

Persoonlijk voornaamwoord

Bezittelijk voornaamwoord

Vragend voornaamwoord

Aanwijzend voornaamwoord

pers. vnw.?
Jullie moeten hem deze vraag stellen.

pers. vnw.?
Kunt u me morgen naar de bioscoop brengen?

Wie haalt jullie op?

jullie =

1. persoonlijk voornaamwoord
2. bezittelijk voornaamwoord

mijn huis.
mijn=

1. persoonlijk voornaamwoord
2. bezittelijk voornaamwoord

Is 'mij' persoonlijk of bezittelijk:
Dat boek is van mij.

1. persoonlijk voornaamwoord
2. bezittelijk voornaamwoord

Zijn pen doet het niet.

Is 'zijn' een bezittelijk of een persoonlijk voornaamwoord?

1. bezittelijk voornaamwoord
2. persoonlijk voornaamwoord

Komen jullie ook naar de kampioenswedstrijd kijken?

'jullie' is een

1. bezittelijk vnw.
2. persoonlijk vnw.

Jullie paspoorten zijn niet meer geldig.

'Jullie' is een

1. bezittelijk vnw.
2. persoonlijk vnw.

Er zijn vier vragende voornaamwoorden (vrag.vnw): 

• wie, wat, welk(e), wat voor (een).
  
• Een vrag.vnw staat meestal aan het begin van een vraag.
• Voorbeeld: Welke spieren train je met hardlopen?
  
• Wanneer een vrag.vnw midden in een zin staat, kun je er een vraag van maken waarin het vragend voornaamwoord vooraan komt te staan.
  
• Voorbeeld: 
• Weet jij wie er morgen op je verjaardag komen?
  
• Wie komen er vanavond op je verjaardag, weet jij dat? 
• Wie = vragend voornaamwoord
  
  
• LET OP: De tante naar wie de jongen is vernoemd, is jarig.

Benoem het vragend voornaamwoord.

Ik weet niet wat we vandaag gaan eten. 

Benoem het vragend voornaamwoord.

Wanneer kun je het beste beginnen met leren? 

Benoem het vragend voornaamwoord.

Wat voor een hond past bij jou? 

Benoem het vragend voornaamwoord.

Weet je welke prijs we gewonnen hebben? 

Aanwijzende voornaamwoorden zijn o.a. die, dit, dat, deze. zulke, zo'n en dergelijke. 

• Een aanwijzend voornaamwoord kan in plaats van een lidwoord voor een zelfstandig naamwoord (zn) staan. Het verwijst naar het zn en maakt het zn specifieker. 

• 1) Mag ik een pen van jou? (een = lw)
• 2) Mag ik deze pen van jou? (deze = aanw. vnw)

• In zin 1) wordt een willekeurige pen bedoeld en zin 2) een specifieke pen. 

Benoem het aanwijzende voornaamwoord.

Deze vraag vind ik helemaal niet moeilijk. 

Benoem de aanwijzende voornaamwoorden.

De man die buiten de hond uitlaat, heeft het koud. 
Ik denk niet dat ik morgen ga winkelen.

Benoem het aanwijzende voornaamwoord.

Dergelijke vragen mogen ze me gerust stellen.  

vragend

voornaamwoord

aanwijzend voornaamwoord

Wat

heb

je

met

deze

boeken 

gedaan?

vragend

voornaamwoord

aanwijzend voornaamwoord

Van

wie

is 

die

mooie

sjaal?