Dat zijn liefdesverklaring van nu oprecht was, betwijfelde ze niet. De woorden hadden haar pijn gedaan. Wat een verspilling. Hij had van haar gehouden zonder het te willen. Uiteindelijk zou hij die tekortkoming, zoals hij het zag, overwonnen hebben. Zo was Alex nu eenmaal. Misschien was het voor hem wel een opluchting geweest dat zij in de fout was gegaan, want daarna had hij zijn gehate ontvankelijkheid voor haar kunnen onderdrukken.