Klinisch redeneren

Klinisch redeneren

Lesdoelen

na de les :

• Weet je wat klinisch redeneren is,
• Weet je wanneer je klinisch redeneren kan toepassen in de praktijk.

Wat weet je nog over klinisch redeneren?

Klinisch redeneren 

• Doe je continue als verzorgende
• Theorie koppelen aan praktijk
  
• Volgens een methode gegevens analyseren en acties uitzetten op een systematische manier. 
  

Het doel van klinisch redeneren is om onderbouwd tot een beslissing te komen welke zorg voor een zorgvrager nodig is.

Wat heb je nodig voor klinisch redeneren?

1. Kennis van o.a. anatomie, fysiologie, medicijnen.

2. Ervaring

3. Analytisch vermogen

4. Kritisch denken

6 Stappen klinisch redeneren

Stap 1: Oriëntatie op de situatie

Stap 2: Klinische probleemstelling

Stap 3: Aanvullend onderzoek

Stap 4: Het klinisch beleid

Stap 5: Het klinisch verloop

Stap 6: Evaluatie

Wat doe je concreet?

1. Monitoren zorgvrager

2. Risico inschatten

3. Bepalen of interventie nodig is

4. Bepalen of extra monitoring nodig is

5. Monitoren effect van de interventie

Terug naar 1!

Dus een continue proces!

Stap 1: Oriënteren op de situatie

• De situatie in kaart brengen. 

Je doet verschillende observaties en metingen bij de zorgvrager. Daarnaast probeer je met gerichte vragen een zo helder mogelijk beeld te krijgen (anamnese). 

Wat betekent voor jou het
Niet-pluisgevoel ?

Stap 2: Klinische probleemstelling

In deze stap:

bedenk je:

wat er mogelijk met de zorgvrager aan de hand . 

Je gaat: 

de verzamelde gegevens vanuit de oriëntatie beoordelen. 

Dit doe je door: 

de gegevens in gedachten te vergelijken met ziektebeelden en bijbehorende symptomen vanuit jouw theoretische kennis.

Stap 3: Aanvullend onderzoek

Wat weet ik nog niet?

In deze derde stap van klinisch redeneren wordt bepaald of, en welk, aanvullend onderzoek nodig is. Aanvullend onderzoek brengt de onderliggende factoren van klachten naar boven. 

Twee categorieën

• Aanvullend onderzoek dat je zelf kunt verrichten:

meet-, observatie- en vragenlijsten bijhouden, zoals een Delier Observatie Schaal of een 24-uursvochtbalans;

specifieke metingen verrichten, zoals urine sticken om een urineweginfectie uit te sluiten, of urineretentie bepalen met een bladderscan.

• Aanvullend onderzoek dat door andere disciplines wordt verricht:

laboratoriumonderzoek, zoals bloedonderzoek of microbiologisch onderzoek;

beeldvormend onderzoek, zoals echografisch onderzoek, röntgenfoto's, CT-scan;

fysiologisch onderzoek, zoals biopsie, ECG, punctie, scopie, longfunctietest;

lichamelijk onderzoek, zoals controle van de huid, verwonding, temperatuur, abdomen (buik), hartslag, drukmetingen.

Welke hulpmiddelen heb je nodig?

Fast test

EMV score

Stap 4: Het klinisch beleid

De verantwoordelijkheid voor het medisch beleid ligt bij de arts. Zelf ben je verantwoordelijk voor het opstellen van zorgdoelen en zorgacties in het zorgplan. Dit is je eigen klinisch beleid dat je hanteert in je werkzaamheden. 

Stap 5: Het klinisch verloop

Als het klinisch beleid met je zorgdoelen en zorgacties is vastgesteld, kun je overgaan op de uitvoering hiervan. 

Tijdens de uitvoering houd je goed in de gaten hoe de gezondheidssituatie van de zorgvrager zich ontwikkelt.

Je weet welke risico’s er zijn bij de ziektebeelden of behandelingen. 

Welke preventieve maatregelen neem je?

Je observaties rapporteren in het zorgdossier

 

Stap 6: Evaluatie

Het evalueren van het proces beslaat minimaal de volgende gebieden:

1. veiligheid zorgvrager;
2. kwaliteit van zorg;
3. zelfreflectie;
4. intervisiebijeenkomsten.

Zijn de doelen behaald?

Doel van de les:

- na de les :

Weet de student wat klinisch rederneren is,

Weet de student wanneer ze deze kan toepassen in de praktijk.

Vragen?

Geen vragen?

Dank voor de aandacht!!

It's Quiztime

Klinisch redeneren

Zet de stappen van klinisch redeneren in de juiste volgorde

1

2

3

4

5

6

Verzorgend beleid vaststellen

Reflectie

Oriënteren op de situatie

Het verloop monitoren

Mogelijke problemen in kaart brengen

Aanvullende observaties en onderzoek

1c, 2e,3f, 4a, 5d, 6b

De eerste stap van klinisch redeneren is

1. klinisch beleid.
2. oriënteren op de situatie.
3. aanvullend onderzoek.

In welke fase pas je het redeneerhulp middel 'SOAP' toe?

1. Fase 1 : oriëntatie situatie
2. Fase 3: aanvullende observaties/onderzoek
3. Fase 4: verpleegkundig beleid vaststellen
4. Fase 5: verloop monitoren

Klinisch redeneren komt alleen in ziekenhuizen voor

1. Ja
2. Nee
3. Weet ik niet

Wat doet een verzorgende bij stap 3 van klinisch redeneren?

1. Gaat in gesprek met de zorgvrager en bespreekt de situatie.
2. Overlegt met de arts en draagt over met de SBAR
3. Bepaald welke aanvullend onderzoek nodig is.

Om klinisch te kunnen redeneren moet je kennis hebben van de ziektebeelden

1. Juist
2. Onjuist

Client Slikke:

- Pols van 120

- Tensie 170/50

- Temp 38,2

- Ademhaling 15

- Suf, wel aanspreekbaar

Wat is de EWS van dhr Slikke?

1. 1
2. 2
3. 3
4. 4

SBAR: 

Als je de arts of een collega besluit te bellen, is de SBAR een goed hulpmiddel om informatie helder en geordend over te brengen. De afkorting SBAR staat voor:

• Situatie – Wie ben jij, over welke zorgvrager gaat het en wat is het probleem?
  
• Behandeling – Wat zijn de voorgeschiedenis en achtergrond tot nu toe?
  
• Analyse – Wat is jouw beoordeling van actuele en mogelijke problemen in de situatie?
  
• Respons – Wat wil je dat er gebeurt