Hoofdstuk 2, paragraaf 4

• Economie
• Middelbare school
• vwo
• Leerjaar 4

Oligopolie

Winstmaximalisatie meerdere aanbieders

Oligopolie

• Bij een oligopolie is er sprake van maar een paar aanbieders. Je moet dus als producent altijd rekening houden met je concurrenten. 
  
• Om de winst te maximaliseren, zal er nog steeds gekeken worden naar MO = MK. Echter, omdat er meer aanbieders zijn dan bij een monopolie, zal de prijs lager liggen dan bij een monopolie. 
  

Duopolie

Een bijzondere vorm van oligopolie is wanneer er maar 2 aanbieders zijn; we spreken dan van een duopolie.

De residuele vraag

Om de winst te maximaliseren, zal er nog steeds gekeken worden naar MO = MK. 

Echter, voor de bepaling van MO moet er gekeken worden naar de residuele vraag. Dat is de totale marktvraag min de vraag naar het product van de concurrent. Het is dus de vraag die ‘overblijft’ voor jou.

Voorbeeld

Stel, in een dorp zitten twee kappers; “De Barbier” en “De Knipsalon”. De totale vraag naar kappersdiensten wordt gegeven door de volgende vraagfunctie: qv = -10p + 500 (per maand)

Kapper “De Barbier” knipt 100 klanten per maand. Dat betekent dat de residuele vraag voor “De Knipsalon” wordt gegeven door: qv = -10p + 500 – 100 = -10p + 400.

Maximale winst knipsalon

Qv = -10P + 400 .... MK = 10

Qv-400 = -10P

-1/10Q + 40 = P

-1/10q² + 40Q = TO

MO = -1/5q + 40 ---> MO = MK

-1/5q + 40 = 10

Q = 150 --> Residuele vraag knipsalon

Stel dat “De Barbier” 100 klanten knipt en de MK = 10. In dat

geval wordt de residuele vraag voor “De knipsalon”:

Als “De Barbier” 

dus 100 aanbiedt, 

zal het aanbod van 

“De Knipsalon” 

dus 150 zijn.

Reactiecurve

Op deze manier kun je een reactiecurve maken: 

Hoeveel zal een producent aanbieden, gegeven het aanbod van de andere producent.

Voorbeeld (vervolg)

In het geval van “De Knipsalon”: