9.2 Postmoderne architectuur / Imitatie en hergebruik

• Kunst
• Middelbare school
• havo
• Leerjaar 5

Stijlen als Impressionisme, Expressionisme, Kubisme, Futurisme, Surrealisme en dergelijke noem je het Modernisme. Die stijlen wilden vernieuwend en origineel zijn. De periode na het Modernisme heet Postmodernisme. De postmodernisten hadden niet meer de behoefte om origineel te zijn. Alles was toch al een keer gedaan. Ze 'jatten' liever onderdelen van bestaande kunststromingen en gaven er een nieuwe draai aan. Vaak met humor en ironie.

Verwijzing naar:

• Zaanse schans
• Piramides (Egypte en Louvre Parijs)
• Tetris-blokken (Populaire cultuur)

Inverdan, centrum Zaandam

Als je denkt dat alles toch al een keer gedaan is, dan kan dat ook heel bevrijdend werken. Je hebt niet meer de enorme drang om te vernieuwen en je kunt gewoon maken wat je leuk vindt!

Modernisme: machines, industrialisatie is macht.

Postmodernisme: kennis is macht (kennis door informatisering)

Termen als 'Less is more' worden vervangen door 'Less is a bore' of 'More is more'. 

Geen minimalisme en overbodige details weglaten. Geen gebouwen in de vorm van blokkendozen, maar uitbundige kleuren en vormen is wat veel Postmodernisten willen!!!

In de Postmoderne Architectuur komt veel fragmentatie voor. Er wordt gespeeld met geometrische vormen. Ze lijken hun gebouwen eerst uit elkaar te trekken en daarna weer schots en scheef op te bouwen. Dit wordt Deconstructivisme genoemd.

Door nieuwe computertechnieken wordt het echter ook mogelijk om prachtige organische gebouwen te ontwerpen, met rondingen, gladde vormen en vloeiende lijnen.

Zaha Hadid

Imitatie & Hergebruik

Imitatie & Hergebruik

De Amerikaanse kunstenaar Jef Koons gebruikt een oude techniek -het werken met porselein (harde witte keramiek, klei)- om een beeld te maken van een modern persoon. 

Volgens hem wordt deze persoon net zo vereerd als Christus of Maria. Vandaar dat hij net zo'n levensgroot kitscherig beeld verdient! 

Postmodernisten drijven ook graag de spot met serieuze zaken als filosofie:

filosoof Descartes: 'Ik denk, dus ik besta.'

postmoderne kunstenaar: 'Ik shop, dus ik besta.'

Met andere woorden: het gaat niet meer om het geestelijke, maar het materiële.

De fotograaf en kunstenares Cindy Sherman drijft de spot met Hollywoodfilms. Volgens haar laten die alleen clichébeelden zien van de vrouw, zoals de vamp, de huisvrouw, het onschuldige meisje, de boerendochter. Zij laat foto's van zichzelf maken waarin ze al die clichérollen speelt en zelf een stereotype wordt.

De films van Quentin Tarantino zijn ook Postmodern te noemen omdat hij allerlei elementen uit de filmgeschiedenis hergebruikt.

Dat zie je vooral in Pulp fiction.