Tussen de genen zitten soms ook stukken die nergens voor coderen. Dit noemen we Junk-DNA.
Men dacht dat deze stukjes DNA voor niets in het DNA zitten, vandaar de naam Junk-DNA, maar niets is minder waar.
Tijdens de evolutie zijn juist deze stukken DNA stabiel gebleven. Het wordt nu ook wel niet-coderend DNA genoemd.
Functies van het Junk-DNA zijn o.a. bepalen de manier waarop eiwitten in de cel verwerkt worden. Ze bevatten klokken, schakelaars, versterkers en stoptekens.
Hier moet nu nog veel onderzoek naar gedaan worden om alles beter te begrijpen.