Kijk eens door de ogen van de zorgvrager.
Stel je voor: je ligt lekker onder je dekbed in de schemertoestand tussen slapen en waken.
Op de gang zijn pittige voetstappen te horen en even later gaat de deur met een zwaai open en verschijnt er een zeer wakkere zorgverlener aan je bed. Deze zorgverlener heeft al een dagtaak achter de rug: wakker worden, opstaan, ontbijten, naar het werk, overdragen, even bijpraten en aan de slag. En er is ook een lange lijst van taken voor de boeg, dus… geen tijd te verspillen!
De twee werelden - die van de zorgvrager en die van de zorgverlener - liggen mijlenver uit elkaar. De kans op een soepele samenwerking is heel erg klein, want de motivatie en doelen van beide personen komen niet overeen. Rustig wakker worden en kalm aan de dag beginnen, terwijl je daarvoor geheel afhankelijk bent van een ander, tegenover zo snel mogelijk wassen, aankleden, naar de huiskamer brengen en naar de volgende zorgvrager gaan. Dit kan weerstand en tegenwerking oproepen.
Probeer als zorgverlener toch de tijd te nemen, rustig contact te maken en samenwerking uit te lokken. Want dan gaat het hele proces uiteindelijk sneller en meer ontspannen. Zo hebben beide partijen er voordeel van!